Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ… ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

• Σύρος Κοσκοβόλης: Μόνον με την κοινωνική Οικονομία, μπορούμε τα αντιμετωπίσουμε την ανεργία ,την φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
•  Σε κάθε κοινοτικό διαμέρισμα να δημιουργηθούν κοινωνικοί συνεταιρισμοί που θα δίνουν άμεσες, ποιοτικές και οικονομικότερες λύσεις σε όλα τα προβλήματα της γειτονιάς.

Την Δευτέρα 12 Μαΐου πραγματοποιήθηκε όπως είχε προγραμματιστεί, η συνάντηση του Θησείου από ένα κύκλο οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών του Πανελληνίου Παρατηρητηρίου, με θέμα: κοινωνική οικονομία και συμμετοχική Δημοκρατία, με έμπνευση από τους θεσμούς της Αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας.

Στη συνάντηση μίλησαν ως εισηγητές ο Βασίλης Τακτικός, συντονιστής του Πανελληνίου Παρατηρητηρίου της Κοινωνίας Πολιτών, ο Σύρος Κοσκοβόλης μέλος του Παρατηρητηρίου και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον Γιώργο Καμίνη και ο Δημήτριος Μιχαηλίδης. Στη συνέχεια ακολούθησε ελεύθερος διάλογος μεταξύ των συμμετεχόντων.

Ο Βασίλης Τακτικός συγγραφέας του βιβλίου »Θεσμοί και Εφαρμογές Κοινωνικής Οικονομίας» επεσήμανε χαρακτηριστικά την σημασία της συμμετοχικής δημοκρατίας στη συλλογική  δημιουργία της πόλης, κάνοντας τη σύγκριση των αξιών Αρχαίας άμεσης Αθηναϊκής Δημοκρατίας τις αξίες της σημερινής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας της κυριαρχίας, της ατομικότητας και του καταναλωτισμού.

 

Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ «ΜΕΣΟΥ» ΚΑΙ «ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ»

Η οργανωμένη κοινωνία των πολιτών είναι το «μέσον»

και ο συνεργατισμός το «μήνυμα» ελπίδα του κόσμου

• ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΑΚΤΙΚΟΣ

Στην εποχή μας η ισχύς των μέσων  επικοινωνίας περισσότερο από ότι στο παρελθόν συνοψίζεται σε αυτό που έχει διατυπωθεί στη θεωρία του Μακ Λούαν «το μέσο είναι το μήνυμα».

Πράγμα που σημαίνει απλά, ότι αυτός που κατέχει τα μαζικά μέσα επικοινωνίας καθορίζει και το περιεχόμενο του μηνύματος, ενώ η  επικοινωνία συνολικά καθορίζει τις κοινωνικές συμπεριϕορές, τη μαζική κουλτούρα, την ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία.

Η βιομηχανία της μαζικής επικοινωνίας διαμορϕώνει τη κοινή γνώμη, κατασκευάζει πολιτική συναίνεση, διαμορϕώνει τελικά το συλλογικό ϕαντασιακό που είναι το ιδεολογικό υπόστρωμα της  πολιτικής ηγεμονίας της οικονομικής ολιγαρχίας.

Το αντιστάθμισμα σε αυτή τη δύναμη του συγκεντρωτισμού της επικοινωνίας, στα χέρια της οικονομικής ολιγαρχίας δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο από τη συμμετοχική δημοκρατία και την οργανωμένη κοινωνία πολιτών που μπορεί να λειτουργεί ως οριζόντιο επικοινωνιακό σύστημα ιδιαίτερα, με την αξιοποίηση του διαδικτύου.

 

«Θεσμοί και εφαρμογές της κοινωνικής οικονομίας»

• Μια συνοπτική εικόνα του βιβλίου του Βασίλη Τακτικού

Το βιβλίο του Βασίλη Τακτικού «Θεσμοί και Εφαρμογές της Κοινωνικής Οικονομίας» εξετάζει τρεις συσχετιζόμενες έννοιες: «κοινωνία πολιτών», «κοινωνική οικονομία» και «συμμετοχική δημοκρατία». Τρεις έννοιες που στην εποχή μας συνθέτουν μέσα από μια διαλεκτική σχέση ένα δυναμικό περιεχόμενο κοινωνικής ανασύνθεσης και αλλαγής.

Παράλληλα, εξετάζει τις επιδράσεις που συντελούνται με την έλευση της «τρίτης βιομηχανικής επανάστασης» που φέρνει μαζί της κοσμογονικές αλλαγές, αδιανόητες σε άλλες εποχές: τη διανεμημένη γνώση, την κατανεμημένη –οριζόντια διανεμημένη– ενέργεια, και την κοινωνικοποίηση της πνευματικής ιδιοκτησίας μέσω του Διαδικτύου, της ψηφιακής τεχνολογίας και πληροφορικής.

 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

• Του Βασίλη Τακτικού*

Ένα ξεκάθαρο μήνυμα διαμορφώθηκε φέτος από την τριήμερη Ελληνο-Γερμανική συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στην Νυρεμβέργη από 21-24 Οκτωβρίου με όραμα τον Δήμο του μέλλοντος. Το μήνυμα αυτό είναι ότι, οι δήμοι μπορούν να ασκήσουν την δική τους πολιτική, την λεγόμενη «πολιτική των πόλεων» για την τοπική ανάπτυξη, την ποιότητα ζωής, την αποκέντρωση των αποφάσεων και την οριζόντια διαδημοτική συνεργασία, χωρίς να εξαρτώνται από την κρατική γραφειοκρατία και τους περιορισμούς της κρατικής γραφειοκρατίας. Σε αυτό το κλίμα, μπορούμε να πούμε ότι ήταν και το πλαίσιο των συζητήσεων που έγιναν στις εργασίες της 4ης Ελληνο-Γερμανικής συνέλευσης στη Νυρεμβέργη, μολονότι στην συνδιάσκεψη έγινε και πολύς λόγος, για τα γενικότερα πολιτικά ζητήματα της Ελλάδας, όπως της διαχείρισης του χρέους και το αίτημα της Ελληνικής πλευράς να σταματήσει η σκληρή λιτότητα στη χώρα μας και να ξεκινήσει η ανάπτυξη με την αναδιαπραγμάτευση του χρέους. Έτσι, το περιεχόμενο των συζητήσεων επισκιάστηκε σε πολλές περιπτώσεις από την γενικότερη πολιτική κατάσταση, που εκφράζει βέβαια, το κλίμα συνεργασίας στη πολιτική σκηνή των δύο χωρών στην παρούσα φάση.

 

ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΑΚΤΙΚΟΣ

(Α’ ΜΕΡΟΣ)

Διανύοντας τον πέμπτο χρόνο της Ελληνικής κρίσης χρέους, χωρίς σημάδια ανάκαμψης της παρατεταμένης ύφεσης, τίποτε από όσα σχεδιάζονται από το ελληνικό πολιτικό σύστημα και την τρόικα, δεν φαίνεται να οδηγεί στο ορατό μέλλον στην επανεκκίνηση της Ελληνικής οικονομίας. Οι διαχειριστές της Ελληνικής κρίσης μιλούν για νέο δάνειο, για νέο κούρεμα και επιμήκυνση στην εξυπηρέτηση χρέους σαν αυτό να αποτελεί λύση. Αλλά, ακόμη και αν εξασφαλιστεί το νέο δάνειο των 11 δισ. και επιτευχθεί το αναμενόμενο πρωτογενές πλεόνασμα, μέσα στο 2014 για το οποίο γίνεται πολύς λόγος, το μόνον που μπορεί να εξασφαλιστεί, είναι η μεταφορά των βαρών του χρέους από το κράτος προς τους πολίτες και στην επόμενη γενιά, όχι μόνο στους εισοδηματίες έχοντες και κατέχοντες αλλά, σ’αυτούς που εργάζονται και επιχειρούν στην πραγματική οικονομία.

 

ΚΙΝΗΣΗ «ΜΑΤ» ΣΑΜΑΡΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ – ΚΟΥΒΕΛΗ

• ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΑΚΤΙΚΟΣ

Ο ηγέτης φαίνεται στις μεγάλες αποφάσεις που έχουν και πολιτικό ρίσκο. Αρκεί όμως το ρίσκο αυτό να του βγει. Ο Σαμαράς με το «λουκέτο» στην Ε.Ρ.Τ. πήρε μια ακόμη φορά στην πολιτική διαδρομή ένα μεγάλο πολιτικό ρίσκο όπως τότε που έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η κατάληξη αυτής της ιστορίας είναι γνωστή, με τον ίδιο το Σαμαρά από την κορυφή του πολιτικού σκηνικού να περνάει για πολλά χρόνια στην πολιτική έρημο.
Τώρα, που η τύχη του χαμογέλασε με την μεγάλη και πολυεπίπεδη συνέργεια του Βενιζέλου, ο οποίος έκανε τα πάντα να αποδημήσει την κυβέρνηση Παπανδρέου στρώνοντας επί της ουσίας το χαλί της πρωθυπουργίας για το Σαμαρά, με την ίδια πολιτική κυνικότητα, έρχεται ο ίδιος ο Σαμαράς να εξοντώσει αυτούς που τον βοήθησαν να ανέβουν στο θρόνο, δηλαδή τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη.

 

Πολιτική πραγματικότητα και η εγχώρια βιομηχανία των ψευδαισθήσεων

• Γράφει ο Βασίλης Τακτικός

Δεν είναι μόνο ο ανεδαφικός λαϊκισμός των ατεκμηρίωτων υποσχέσεων που λέει ότι μπορούν να αυξηθούν οι μισθοί με δανεικά. Είναι παράλληλα και η «βιομηχανία των ψευδαισθήσεων» από όλη την Ελληνική πολιτική τάξη που αποφεύγει τις μεταρρυθμίσεις με τα προσχήματα άλλοτε της  «εφεδρείας» και άλλοτε με τις αποκρατικοποιήσεις και επιμηκύνσεις.

Οι μεν καλλιεργούν τις ψευδαισθήσεις ότι μπορούμε να εκβιάσουμε για περισσότερα δανεικά και επιχορηγήσεις-επιμηκύνσεις, οι δε καλλιεργούν τις ψευδαισθήσεις ότι τα πράγματα θα παραμείνουν ως έχουν στο δημόσιο ξεπουλώντας την δημόσια περιουσία, δίνοντας τελικά τροφή στον κρατισμό και τον παρασιτισμό με διαφορετικά μέσα.

Τα καλά νέα τον τελευταίο μήνα  μετά τις εκλογές ήρθαν από την Ευρώπη. Το Συμβούλιο Κορυφής στις Βρυξέλλες και ο ιστορικός Συμβιβασμός Βορείων και Νοτίων ήταν μια εξέλιξη που προκάλεσε ανακούφιση και ενδυνάμωσε τόσο την Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) όσο και το Ευρώ. Κατά αυτό τον τρόπο ανοίγει για την Ελλάδα, ένα παράθυρο ευνοϊκότερων  ρυθμίσεων του δημόσιου χρέους. Όμως, τα νέα δεν είναι εξίσου καλά σε σχέση με το θολό τοπίο της προγραμματικής συμφωνίας της τρικομματικής κυβέρνησης και των προγραμματικών δηλώσεων που επικεντρώθηκαν μόνο στις «αποφασιστικές» αποκρατικοποιήσεις- ιδιωτικοποιήσεις και στη διαβεβαίωση ότι δεν θα γίνουν απολύσεις στο Δημόσιο, όταν αυτές οι θέσεις κοστίζουν πολλαπλάσιες θέσεις ανεργίας και φορολογικά βάρη στον ιδιωτικό τομέα και επιχειρήσεις.

 

Ο κινηματικός χαρακτήρας των των κοινωνικών αναπτυξιακών Συμπράξεων

Στην αντιμετώπιση της ανεργίας και της σπατάλης των κοινοτικών πόρων

Καλέσαμε σήμερα εδώ εκ μέρους του Πανελλήνιου Παρατηρητηρίου για να μιλήσουμε για τις κοινωνικές αναπτυξιακές εταιρίες και τον ρόλο τους  στην δημιουργία  τοπικής απασχόλησης και αντιμετώπισης της ανεργίας στο πλαίσιο του νέου νόμου 4019 για την κοινωνική οικονομία.

 Θα μιλήσουμε για τον κινηματικό χαρακτήρα των κοινωνικών αναπτυξιακών Συμπράξεων και τις καλές πρακτικές για την δημιουργία κοινωνικών επιχειρήσεων.

 Η οργανωμένη κοινωνία των πολιτών μπορεί να πάει πιο μπροστά από το κίνημα της της «πατάτας».

Πέρα από τα κοινωνικά παντοπωλεία και συσσίτια που οργανώνονται πλέον σε όλες τις πόλεις. Το κίνημα αυτό μπορεί να δημιουργήσει κοινωνικές αναπτυξιακές συμπράξεις και επιχειρήσεις στο τομέα της υγείας ,της ενέργειας της βιολογικής Γεωργίας και αγροτουρισμού.

Και μπορούμε να παρουσιάσουμε το παράδειγμα 5 περιφερειακών Παρατηρητηρίων Δυτικής Ελλάδας, Πελοποννήσου, Αττικής, Θεσσαλίας, και Μακεδονίας και έχουν ξεκινήσει μια ανοικτή προσπάθεια συμμετοχής όσο το δυνατόν πιο πολλών συλλογικών φορέων.