- [ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΩ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΥΣ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΖΟΥΣΑΝ ΣΕ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ… ΕΛΕΟΣ!!!]
- ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ
Μοιάζει ακατανόητη αλλά δεν είναι τραγική η πρωτοβουλία του Γιώργου Παπανδρέου για το δηµοψήφισµα. Οι περισσότερες ερµηνείες υποστηρίζουν ότι ο Πρωθυπουργός υποτίµησε την ελληνική και κυρίως τη διεθνή πραγµατικότητα, δεν µας λένε όµως από πού απορρέει αυτή η υποτίµηση. Ενας κοσµοπολίτης πολιτικός, ο οποίος µάλιστα πέρασε και από το υπουργείο Εξωτερικών, το κατεξοχήν «υπουργείο του ρεαλισµού», πήρε ένα ρίσκο πέρα από τις δικές του δυνάµεις, αλλά κυρίως τις δυνάµεις µιας πληγωµένης χώρας. Γιατί; Η απάντηση θα έπρεπε να αναζητηθεί στην ιδεοληπτική εµµονή του στη λεγόµενη «άµεση δηµοκρατία», το δηµοψήφισµα αποτελεί µια από τις εκφράσεις της. Read the rest of this entry »
Κυκλοφορούν στα διαδίκτυο (μάλιστα, μου έστειλαν κι εμένα) διάφορα μηνύματα που αφορούν στα «καυτά» θέματα της επικαιρότητας, που συμπυκνώνονται στις ονομασίες των ομάδων που κιντοποιούνται σχεδόν καθημερινά (προφανώς δεν έχουν τι να κάνουν και βρήκαν δουλειά…). Ενδεικτικά αναφέρω ομάδες που δραστηριοποιούνται στο Facebook, και στέλνουν συνεχώς μηνύματα για να διαδώσουν τα οράματά τους, τα προγράμματά τους, την πολιτική φιλοσοφία που τους διακατέχει:
- Ούτε ΧΥΤΑ ούτε ΧΥΤΥ- Ανακύκλωση τώρα
- Δεν αγοράζουμε ούτε ακυρώνουμε εισιτήρια στα μέσα μαζικής μεταφοράς
- Σωματείο Αλβανών εργαζομένων ξυλοφορτώματος Πάγκαλου
- Συντονιστικό αντι-ΧΥΤΑ Λαυρίου
- Όχι στις συγχωνεύσεις σχολείων
Σήμερα έλαβα από κάποιον και το πρόγραμμα των κινητοποιήσεων Read the rest of this entry »
Χωρίς όρια ο τηλεοπτικός λαϊκισμός δεν διστάζει να εκμεταλλευτεί τη δυσαρέσκεια και τον θυμό του κόσμου για τηλεθέαση
Η φράση που φιγουράρει εδώ και μέρες πάνω από το κεφάλι του Γιώργου Παπαδάκη «φέρτε πίσω τα κλεμμένα» μόνο χάριν εντυπώσεων βρίσκεται στην τηλεοπτική οθόνη
- Είναι εύκολο να δημιουργήσει επικίνδυνες πλάνες ο τηλεοπτικός λαϊκισμός σε εποχές αναστάτωσης, με διάχυτο το αίσθημα αδυναμίας και έντονη την ανάγκη του κόσμου να βρει στηρίγματα.
- Για παράδειγμα, η φράση που φιγουράρει εδώ και μέρες στην οθόνη πάνω από το κεφάλι του Γιώργου Παπαδάκη, καθ΄ όλη τη διάρκεια της εκπομπής του: «Φέρτε πίσω τα κλεμμένα». Όχι γιατί δεν υπάρχουν κλεμμένα. Βρίθει οικονομικών σκανδάλων ο δημόσιος βίος και όχι μόνο στη χώρα μας.
- Αλλά είναι διαφορετικό να ακούγεται ένα τέτοιο σύνθημα σε μια πορεία για παράδειγμα, όπου λειτουργεί εκτονωτικά και απλώς συμπληρώνει άλλα συνθήματα που εκφράζουν συγκεκριμένες διεκδικήσεις και διαφορετικό να φιγουράρει σε μια ενημερωτική εκπομπή, η οποία θα όφειλε τουλάχιστον να διευκρινίζει τι εννοεί «κλεμμένα» και από ποιον.
- Η αοριστία μόνο σύγχυση προκαλεί, που μπορεί να αποβεί και άκρως επικίνδυνη σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς. Και αυτό γιατί ένα διαρκώς θυμωμένο κοινό μπορεί να κατευθυνθεί προς οποιονδήποτε του προκαλεί ενόχληση και συνήθως προς εκείνους που προβάλλονται περισσότερο ως οι ωφελημένοι, χωρίς ωστόσο να είναι και οι πραγματικά ένοχοι. Οι τελευταίοι άλλωστε, έχουν συνήθως φροντίσει να μη βρίσκονται σε κοινή θέα, κατά κανόνα έχουν καλύψει τα νώτα τους ή είναι σε εγρήγορση και πρώτοι κινούν μηχανισμούς της Δικαιοσύνης αν θεωρήσουν ότι γίνονται αστήρικτοι υπαινιγμοί εναντίον τους. Και δυστυχώς μέχρι στιγμής μόνο υπαινιγμοί, σενάρια και υποθέσεις υπάρχουν περί των εθνικών «κλοπών», ενώ η υπόθεση μιας Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για την Οικονομία αποδείχθηκε «ακανθώδης» και πάντως δεν έγινε από όλους αποδεκτή. Στο μεταξύ γίνονται έρευνες και έχουν κινηθεί διαδικασίες της Δικαιοσύνης (π.χ. εισαγγελικός έλεγχος) σε διάφορους επιμέρους τομείς του Δημοσίου, μόνο που όλα αυτά δεν γίνονται σε τηλεοπτικούς χρόνους. Απαιτούν ψύχραιμη και λεπτομερή εξέταση των δεδομένων, διαδικασία που δύσκολα προσφέρει την εκτόνωση τού «εδώ και τώρα» στην οποία έχει εθιστεί το φιλοθέαμον από το τηλεοπτικό ριάλιτι. Ως εκ τούτου το «Φέρτε πίσω τα κλεμμένα» μόνον χάριν εντυπώσεων βρίσκεται στην τηλεοπτική οθόνη, πάνω από την κεφαλή τού κ. Παπαδάκη, «στεφανώνοντάς» τον με αγωνιστική λάμψη ενόσω ασκεί το καθημερινό, σύνηθες και διόλου ηρωικό έργο της ψυχαγωγικής ενημέρωσης του κοινού του. Μια ακόμη «τσάμπα μαγκιά» από τις τόσες που έχουν θολώσει το μάτι του φιλοθεάμονος, εξαντλώντας το συναισθηματικά με τις φρούδες ελπίδες. Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε μια δημοκρατία η οποία αγωνίζεται να βρει την ανάσα της είναι να αναζητηθούν ένοχοι εκτός κάθε θεσμικής διαδικασίας και να γίνουν αυτοί αποδέκτες της λαϊκής οργής. Αλίμονο, αυτός ακριβώς είναι ο πυρήνας του φασισμού…
●ΣΧΟΛΙΟ από το ΔΙΚΤΥΟ: Και βρήκε την ευκαιρία σήμερα ο Παπαδάκης να ξεσπάσει με αήθη τρόπο κατά της κυρίας Διαμαντάκου. Συνεχώς στην εκπομπή του, τον τελευταίο καιρό, επικαλείται «αγωνιστικές» περγαμηνές!!! Είναι αστείο τουλάχιστον να μιλάει συνεχώς για το γεγονός ότι στα νιάτα του κόλλαγε αφίσες. Τον ανάγκασε κανείς να κολλάει αφίσες; Εάν το έκανε από μόνος του επειδή πίστευε κάπου, γιατί το επικαλείται; Είναι αγωνιστικό εύσημο; Και ποιον ενδιαφέρει αν κόλλαγε αφίσες ο Παπαδάκης, ο οποίος αφότου άρχισε ν’ ασχολείται με την τηλεόραση, στο μέσο της δεκαετίας του ’80, δεν τον είδαμε στις διαδηλώσεις, στις λαϊκές αγωνιστικές κινητοποιήσεις, στις απεργίες. Κι αυτό διότι «ανακάλυψαν» κάποιοι τηλεοπτικοί επιχειρηματίες το ύφος το «δημοσιογραφικού ανθρωπάκου», που τα λέει χύμα και τσουβαλάτα, υποτίθεται, έξω από τα δόντια κι αυτός ήταν ο Παπαδάκης, που πέτυχε με το λαϊκίστικο ύφος του [μην το αρνιέται – η «δημοσιογραφική» του προσωπικότητα είναι η προσωποποίηση του λαϊκισμού], να πλησιάσει το κουρασμένο και διψασμένο κοινό και να του κλείνει το μάτι καθημερινά. Κι αν ξυπνάει τα χαράματα για να πάει στη δουλειά του, ποιον ενδιαφέρει; Εχει αναρωτηθεί πόσες χιλιάδες άνθρωποι ξυπνάνε τα χαράματα για τον επιούσιο ή πόσοι δεν κοιμούνται καθόλου;
- Μπορεί να μας πει σήμερα ο κύριος Παπαδάκης γιατί δεν αναρτούσε το σύνθημά του επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας;
Τώρα που έχει γίνει συνείδηση απ’ όλους ότι κάποιοι μας κατάκλεψαν και τούτη η κυβέρνηση που έχει βάλει κάποιο πρόγραμμα ή τέλος πάντων προσπαθεί, ο Παπαδάκης νομίζει ότι μας λέει κάτι καινούργιο. Και σε τελευταία ανάλυση ποιους καλεί να προβούν σε αυτοδικία; Να πάρουν δηλαδή κάποιοι την πρωτοβουλία να αναζητήσουν τους «κλέφτες» και να τους αναγκάσουν παντοιοτρόπως να επιστρέψουν τα «κλεμμένα»! Μπορεί ο Παπαδάκης να μας πει ποιοι ήταν ή ποιοι είναι οι κλέφτες;
Ν’ αφήσει τις σαχλαμάρες ότι με αυτό το σύνθημα εννοεί «κάθε κλεμμένο»! Τους ελεύθερους χώρους, τον αέρα μας κ.λπ. Αυτό του το σφύριξε ο συνάδελφός του κι ο ίδιος το έπιασε στον αέρα και το πλάσαρε κατόπιν εορτής. Αν είναι μάγκας, ας δικαιολογήσει το εγχείρημά του. Εκείνο όμως που δεν μπορεί να δικαιολογήσει είναι η λαϊκίστικη συμπεριφορά του, κάτι που δεν ταιριάζει σε σοβαρούς δημοσιογράφους. Μας έχει κουράσει επίσης που επικαλείται τα πολλά χρόνια του στην τηλεόραση. ΕΛΕΟΣ! Δεκάδες δημοσιογράφοι έχουν δουλέψει στην τηλεόραση και δουλεύουν και θα έρθουν κι άλλοι…
Εξάλλου, ο Παπαδάκης είναι ένας δημοσιογράφος του γραφείου! Από τότε που κάνει εκπομπή, συνεχώς μέσα στα στούντιο είναι. Βγήκε έξω στους δρόμους να δει τι γίνεται, πώς περνάει ο κόσμος, τι λέει, πώς διασκεδάζει, αν διασκεδάζει, και μετά να σκεφτεί το δικό του ρόλο; Μην υποκρίνεται ότι είναι ενημερωμένος. Απλώς η ενημέρωσή του είναι μέσω των εφημερίδων και των ρεπόρτερ που του φέρνουν τα θέματα. Από δεύτερο και τρίτο χέρι! Όχι ότι είναι καλύτεροι αυτοί στα άλλα κανάλια. Κάθε άλλο. Δυστυχώς η δημοσιογραφία σήμερα παραείναι… καρμπόν. Όλοι τα ίδια. Τους ίδιους ανθρώπους καλούν στο στούντιο, τα ίδια θέματα συζητούν, ο ίδιος προβληματισμός πάνω σε ράγες που κάποιοι άλλοι έχουν στρώσει…
Είναι φανερό ότι όλοι αυτοί που δουλεύουν στις εκπομπές της ιδιωτικής τηλεόρασης είναι αλυσοδεμένοι στο άρμα των πινάκων της τηλεθέασης και ως εκ τούτου κάνουν τα πάντα για να κερδίσουν… νούμερα! Μην το αρνείται αυτό ο Παπαδάκης. Επειδή τον έτσουξαν αυτά που έγραψε η Διαμαντάκου, είναι από χθες σε τραγική κατάσταση. Δεν διανοείται ότι τον κρίνουν αρνητικά. Θα πρέπει να καταλάβει ότι η μπογιά του έχει περάσει. Είναι κρίμα για την επιχείρηση του Αντέννα ότι οι διευθύνοντες δεν έχουν καταλάβει πως το δυναμικό του καναλιού χρειάζεται ανανέωση. Ο Παπαδάκης πρέπει ν’ αποσυρθεί και δεν δέλει να το καταλάβει. Ο λόγος για τον οποίο του το λέμε αυτό είναι προφανής: Είναι σε κρίσιμη ηλικία και πρέπει να φροντίσει την υγεία του. Τον βλέπουμε καθημερινά σχεδόν εκνευρισμένο για διαφορετικούς λόγους. Φαίνεται ότι του ξεφεύγουν πολλά και δεν είναι σε θέση να κουμαντάρει την κατάσταση.
Λοιπόν, μη τα βάζει με την Διαμαντάκου, η οποία του τα έγραψε μπας και συνέλθει. Δυστυχώς όμως ο Παπαδάκης πήρε ανάποδες στροφές. Αν πρόσεχε περισσότερο θα έπιανε στον αέρα ότι οι περισσότεροι συμφωνούν με την Διαμαντάκου. Αν ο Παπαδάκης ακούει μονάχα τους φίλους του ή τα γελοία μεσημεριανάδικα, ΕΧΑΣΕ! Κι επειδή τα νούμερα τον κυνηγάνε, θεώρησε ότι θα πιάσει το σφυγμό του κοσμάκη. Κούνια που τον κούναγε. Είπα, αν είναι μάγκας ας βγει ευθαρσώς να πει ποιοι είναι οι κλέφτες και ποια είναι τα κλεμμένα! Όχι σοφιστείες. Δεν περνάνε οι σοφιστείες…
- ΥΓ. Πριν λίγες μέρες στο κανάλι του, η Τατιάνα Στεφανίδου είχε καλεσμένη την Μάρα Ζαχαρέα, για να συζητήσουν -άκουσον, άκουσον- για την οικονομική κρίση!!! Πώς και του διέφυγε του Παπαδάκη να βγει με ένα μπλουζάκι με αναρτημένο το σύνθημά του; Η Μάρα ως γνωστόν είναι γυναίκα του Ρουσσόπουλου, του ανθρώπου που όλη η Ελλάδα τον έχει βάλει στο στόχαστρο. Λοιπόν, Παπαδάκη, μην κάνεις «τσάμπα μαγκιές»!!!
Σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου [Έθνος]
«Σήμερα είναι σαφές ότι τα πράγματα είχαν διαστάσεις σοβαρότερες από ό,τι αρχικά εκτιμήσαμε!» παραδέχθηκε μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. «Οφείλω να πω -και το λέω ευθέως- ότι υποτίμησα και εγώ το θέμα. Δεν είδα έγκαιρα τις διαστάσεις του. Δεν είχα πλήρη εικόνα, όταν κλήθηκα για πρώτη φορά να τοποθετηθώ. Το λάθος αυτό δεν το χρεώνω σε κανέναν άλλον. Δικό μου ήταν. Αναγνωρίζω ότι οφείλαμε να έχουμε ισχυρότερα ανακλαστικά. Να ήμασταν περισσότερο υποψιασμένοι σε υστερόβουλες επιδιώξεις» [16 Δεκ. 2008]. Οι βουλευτές σηκώθηκαν όρθιοι και άρχισαν να τον χειροκροτούν παρατεταμένα. Ηταν μια στροφή 180 μοιρών από τη θέση που είχε εκφράσει στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβριο, όταν υποβάθμισε το θέμα, προκαλώντας το κοινό αίσθημα και μια δραματική κλιμάκωση της εσωκομματικής δυσαρέσκειας…
Ο Καραμανλής στην πράξη έβαλε την ταφόπλακα στην περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης με το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου. Τρεις μήνες μετά την αποχή της (24 Οκτωβρίου) κατά τη συζήτηση στη Βουλή της πρότασης του ΠΑΣΟΚ για σύσταση επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης, η Ν.Δ. και ο Κ. Καραμανλής μπροστά στον βάσιμο φόβο διαρροών βουλευτών του κόμματος επέλεξαν και τη Δευτέρα το βράδυ να απόσχουν εκ νέου από το Κοινοβούλιο προσβάλλοντας, κατά την αντιπολίτευση, βάναυσα τους θεσμούς.
Παράλληλα, με την τακτική αυτή η πλειοψηφική παράταξη είναι υπεύθυνη για την παραγραφή των ενδεχόμενων αδικημάτων που τέλεσαν οι πέντε πρώην υπουργοί της κυβέρνησης (Ρουσόπουλος, Βουλγαράκης, Μπασιάκος, Δούκας και Κοντός). Και αυτό γιατί: Το ενδεχόμενο διενέργειας πρόωρων εκλογών, αλλά και η λήξη της κοινοβουλευτικής συνόδου στο τέλος του προσεχούς Ιουνίου οδηγούν αυτόματα σε παραγραφή τυχόν αδικημάτων.
Οι αντιφάσεις του είναι το λιγότερο. Από τη μια παραδέχεται ότι υπήρξε σκάνδαλο κι έρχεται τώρα να κοροϊδέψει και τον εαυτό του και τον ελληνικό λαό. Αλλά ο Καραμανλής αυτός ήταν πάντοτε και τώρα δεν υπάρχει περίπτωση ν’ αλλάξει : Ψεύτης, υποκριτής και λαϊκιστής! Έτσι υφάρπασε την εξουσία και με τον ίδιο τρόπο παλεύει απεγνωσμένα να τη διατηρήσει.