Προς το τέλος των «100» – «ποια είναι ακριβώς η θέση του κ. Αθανασάκη»;

• ΡΙΧΑΡΔΟΣ ΣΩΜΕΡΙΤΗΣ | ΤΟ ΒΗΜΑ, Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

O Γιώργος Παπανδρέου υποσχέθηκε διαφάνεια σε όλα. Ενα από αυτά είναι το ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο. Κανονικά θα έπρεπε να μαθαίνουμε τα πάντα από το Διαδίκτυο και να «συνομιλούμε» με την κυβέρνηση για τα σχέδιά της. Αυτό γίνεται για τη φορολογική μεταρρύθμιση.

Πήγε να γίνει και με τους διορισμούς σε επιτελικές δημόσιες θέσεις αλλά όπως δεν μας ενημέρωσαν για το ποιος είναι υποψήφιος το τελικό (καθυστερημένο) αποτέλεσμα χωλαίνει: κανένας δεν είναι σε θέση να πει αν «κέρδισε ο καλύτερος» έστω και κομματικός (δεν υπάρχει αντίφαση) ή απλά και παραδοσιακά ο βέρος κομματικός.

Πάντως κάτι γίνεται. Παντού; Οχι. Το κυβερνητικό διαδίκτυο εμφανίζει ένα μεγάλο κενό: ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε για το ουσιαστικό επίκεντρο της εξουσίας, δηλαδή «το Μαξίμου», που δεν διαθέτει ακόμα έστω και το παραδοσιακό «σάιτ»!

• Δεν ξέρουμε καν ποια είναι ακριβώς η θέση του κ. Αθανασάκη και ποιες οι εξουσίες και αρμοδιότητες του κ. Παμπούκη.

Στο μεταξύ, κυκλοφορούν διάφοροι και διάφορα στην «πιάτσα» σχετικά με πραγματικούς ή υποθετικούς «συμβούλους» του Πρωθυπουργού. Το ίδιο συμβαίνει και σε πολλά σημαντικά υπουργεία. Και κανείς δεν γνωρίζει τι μαγειρεύεται στο υπουργείο Πολιτισμού (μόνον εκεί;) για την ΕΡΤ. Πόσοι δήλωσαν υποψήφιοι πρόεδροι. Πόσοι και ποιοι από αυτούς έχουν προεπιλεγεί. Με ποιες ακριβώς διαδικασίες θα διοριστούν. Κανονικά αυτά προβλέπονται από τους νόμους. Πώς τηρούνται; Αν η απάντηση είναι «όπως τηρήθηκαν και επί Καραμανλή», ας αλλάξουμε ομιλία κι ας πούμε κάτι σχετικό με τον καιρό: όλο και κάποιος πασόκος Παναγόπουλος θα βρεθεί για να κάνει τη δουλειά. Ασχέτως ραδιοτηλεοπτικών ή εμπορικών προσόντων.

Θα ήταν πολύ χρήσιμο να μάθουμε αμέσως, γιατί αργότερα θα είναι πολύ αργά, τα αίτια διαφόρων άλλων χωρίς διαβούλευση κυβερνητικών κακοτεχνιών. Π.χ. για τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων που δεν είναι καν οικολογικά. Ή για την ιδέα να αρχειοθετούμε όλες τις αποδείξεις προσφέροντας στις Εφορίες (άλλη δουλειά δεν έχουν οι εφοριακοί;) ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες κόλλες χαρτί όπου θα αναγράφουμε προσεκτικά τα σχετικά στοιχεία ώστε να κερδίζουμε φόρο.

Πόσες ώρες και ημέρες εργασίας τον μήνα και τον χρόνο αντιπροσωπεύει αυτό για κάθε υπάλληλο αλλά και για κάθε πολίτη και πόσα θα είναι στη συνέχεια τα έσοδα των φοροτεχνικών που θα αναλάβουν αναγκαστικά το περιττό έργο; Δεν τέλειωσε μόνο το 2009, τελειώνουν και οι περίφημες 100 ημέρες. Αλλά υπάρχει ακόμα ελπίδα. Για πόσο;

• ΥΓ.: Αναφέρθηκα πρόσφατα (31 Δεκεμβρίου) στην «παιδική χαρά- εθνική ντροπή» του Αγίου Παντελεήμονα. Μόνο που εκ παραδρομής την τοποθέτησα στην Πλατεία Βικτωρίας…