- ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ
Είτε πληρώνουμε τα κόμματα είτε δεν τα πληρώνουμε, οι Ψυχάρηδες και οι Μπόμπολες και τα άλλα οικονομικά / επιχειρηματικά συμφέροντα κυβερνάνε την χώρα μας. Μέχρι σήμερα τα κόμματα έχουν εισπράξει από τον κρατικό κορβανά ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ!!! Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Να χρωστάνε και της Μιχαλούς!!! Το σύνθημα ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ λέγεται τώρα που μάθαμε όλοι πλέον ότι στα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι από τους κρατούντες κρατούσαν μια μεγάλη κουτάλα και την είχαν χωμένη συνεχώς μέσα στο καζάνι του κρατικού προϋπολογισμού και τρώγανε ακατάσχετα.
Χθες πάλι, ο Συνασπισµός ο οποίος σε ορισµένους δήµους συνεργάστηκε µε το ΠΑΣΟΚ, αποφάσισε να ζητήσει από τους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν κατά συνείδηση, αποφεύγοντας µ’ αυτόν τον τρόπο να πάρει σαφή θέση. Η Πολιτική Γραµµατεία του ΣΥΝ κατέληξε σ’ αυτήν την απόφαση γνωρίζοντας πως– για παράδειγµα – στον ∆ήµο Αθηναίων, αν δεν δοθεί γραµµή για στήριξη του κ. Καµίνη, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα επανεκλογής του κ. Κακλαµάνη, µε τον οποίο ο ίδιος ο κ. Τσίπρας έχει συγκρουστεί µε σφοδρότητα στο παρελθόν. Παρ’ όλα αυτά δεν έδωσε ξεκάθαρη γραµµή για τη στήριξη ενός προοδευτικού υποψηφίου, αλλά προτίµησε το «κατά συνείδηση» για να µην κατηγορηθεί ότι εγκαταλείπει την αντιµνηµονιακή πολιτική.
Βεβαίως στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραµµατείας, το Αριστερό Ρεύµα του ΣΥΝ διατύπωσε πρόταση «α λα ΚΚΕ» για καταψήφιση όλων των υποψηφίων στον δεύτερο γύρο µε άκυρο και λευκό, ή ακόµη και αποχή. Ωστόσο, η σχετική πρόταση δεν επικράτησε στη σχετική ψηφοφορία. Υπέρ αυτής της πρότασης τάχθηκαν τα στελέχη του Ρεύµατος (Λαφαζάνης, Στρατούλης, Λεουτσάκος).
Την ίδια ώρα καθοριστικό ρόλο αναµένεται να παίξουν οι ψήφοι του ΚΚΕ στις Περιφέρειες Θεσσαλίας και Βορείου Αιγαίου, όπου το κοµµουνιστικό κόµµα εµφανίζεται µε ισχυρές δυνάµεις. Στη Θεσσαλία, λένε κυβερνητικά στελέχη, µπορεί να επαναληφθεί το φαινόµενο προηγούµενων αυτοδιοικητικών αναµετρήσεων, όπου µε τις ψήφους της Ν.∆. εξελέγησαν τοπικοί άρχοντες στελέχη του ΚΚΕ και αντιστρόφως, και κανείς δεν µπορεί να διασφαλίσει ότι παρά την «επίσηµη γραµµή» του Περισσού, ο υποψήφιος περιφερειάρχης του ΚΚΕ κ. Μπούτας δεν θα έρθει σε συνεννόηση µε τον κ. Αγοραστό. Οµοίως, υπάρχει φόβος στο κυβερνητικό στρατόπεδο ότι και στο Βόρειο Αιγαίο θα είναι καθοριστική η στάση των ψηφοφόρων του ΚΚΕ και ότι είναι προειληµµένη απόφαση ορισµένες «κόκκινες» ψήφοι να κατευθυνθούν προς τον υποψήφιο που στηρίζει η αξιωµατική αντιπολίτευση.
Ο εκπρόσωπος της Νέας ∆ηµοκρατίας Πάνος Παναγιωτόπουλος υπενθύµισε χθες µε νόηµα ότι ο κ. Σαµαράς ζήτησε από τον ελληνικό λαό να στείλει µήνυµα καταδίκης της πολιτικής της κυβέρνησης, της πολιτικής του Μνηµονίου, για να προσθέσει πως το µήνυµα που υποκρίνεται η κυβέρνηση ότι δεν έλαβε, θα το καταλάβει και την επόµενη Κυριακή. Στο ίδιο πλαίσιο, ο υποψήφιος δήµαρχος της Ν.∆. στη Θεσσαλονίκη κ. Γκιουλέκας υποστήριξε ότι στόχος είναι η δηµιουργία ενός αντιµνηµονιακού µετώπου – η ψήφος στον δεύτερο γύρο εκτός από πρόσωπο επιλέγει και πολιτική, αφού έτσι κι αλλιώς ο νέος δήµαρχος όταν εκλεγεί, θα πρέπει να αντιµετωπίσει µία δύσκολη οικονοµική κατάσταση λόγω του Μνηµονίου.
ΠΟΝΤΙΟΙ ΠΙΛΑΤΟΙ
Στάση Ποντίου Πιλάτου από τα κόµµατα της Αριστεράς στη µάχη µεταξύ των υποψηφίων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. στον κρίσιµο δεύτερο γύρο
«Μήπως τους είμαι βάρος;» αναρωτιέται ο Μ.Βορίδης μετά τις δηλώσεις Καρατζαφέρη
«Φοβήθηκα, απλώς, ότι ο Βορίδης έχει μια ιστορία που με πάρα πολλή τέχνη έχω καλύψει. Με τον Λεπέν, τα τσεκούρια και τα σχετικά. Όλα αυτά, λοιπόν, λέω, για φαντάσου, ξαφνικά 30 Οκτωβρίου, κάποιο ‘καλό παιδί’ από τη ΝΔ ή από την ομάδα του Τσίπρα, να μου πετάξει ένα βίντεο στον αέρα. Κι άντε μετά να τρέχω να εξηγώ.»
Ο κ. Βορίδης μιλώντας στο ραδιοσταθμό Flash ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ειλικρινά, αισθάνομαι άσχημα διότι με την τοποθέτηση την οποία κάνει ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, εμένα προσωπικά, μου δημιουργεί και ένα αίσθημα ότι μήπως αισθάνεται ότι του είμαι βάρος, μήπως τον εμποδίζω στην εξέλιξη την πολιτική του.
» Θα μου πείτε, πότε το αισθάνθηκε, γιατί αυτά, να τονίσω, είναι γνωστά επί πολύ μακρό χρονικό διάστημα, έχουν κριθεί από τους πολίτες σε δύο εκλογές, οι οποίοι αποφάσισαν αυτό το οποίο αποφάσισαν και ως προς το πρόσωπό μου. Το επέλεξε ο ίδιος ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, ο οποίος μου έδωσε ένα κοινοβουλευτικό αξίωμα που είναι η θέση του γενικού γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδος. Ενδεχομένως, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ έχει δεύτερες σκέψεις ή καινούργιες σκέψεις, αυτό είναι κάτι που θα το συζητήσω μαζί του, γιατί δεν θέλω σε καμία περίπτωση να αποτελώ βάρος για οποιονδήποτε.»
Στη συνέχεια των δηλώσεών του ο κ. Βορίδης εξήγησε: «Είναι σαφές ότι θα απαλλάξω το κόμμα από το βάρος, με την έννοια ότι θα αποσυνδεθούν οι πολιτικοί μας δρόμοι. Από εκει και πέρα το τι θα κάνω πολιτικά θα δω, αλλά είναι σαφές ότι δεν θέλω να είμαι σε ένα σχήμα στο οποίο κάποιος μου λέει ότι, ξέρεις, του δημιουργώ προβλήματα.» Όπως διευκρίνισε, δεν είχε σκεφθεί μέχρι χθες αυτό το ενδεχόμενο αλλά «τώρα μοιραία υπάρχει μια συζήτηση η οποία πρέπει να γίνει».
Σχετικά άρθρα
ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ | Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010
Από τα γνωστά πολιτικά πρόσωπα θα βρίσκονται δίπλα της μόνον οι ανεξάρτητοι πλέον βουλευτές Κ. Κιλτίδης και Χρ. Μαρκογιαννάκης, ο ευρωβουλευτής Θ. Σκυλακάκης, ο πρώην υπουργός Α. Ανδριανόπουλος και ο πρώην υφυπουργός Υγείας και Αμυνας του ΠαΣοΚ Θ. Κοτσώνης, ο οποίος τα δύο τελευταία χρόνια συνομιλεί τακτικά με την κυρία Μπακογιάννη.
Η απόφαση του Γ. Καρατζαφέρη προκάλεσε ποικίλα σχόλια για το πολιτικό μέλλον του Μ Βορίδη. Κυρίως έδωσε λαβή σε αρκετά σενάρια για το κατά πόσον είναι εφικτή η παραμονή του βουλευτή κάτω από την πολιτική στέγη του ΛΑΟΣ αφού είναι ένας εκ των πρωταγωνιστών για την «επόμενη ημέρα» στην Κεντροδεξιά, ενώ προ ημερών έθεσε στο 8% τον εκλογικό πήχη για το κόμμα στην περιφέρεια Αττικής. Μάλιστα, μετά την αντικατάστασή του και σε συνδυασμό με μια συνέντευξή του, με την οποία κρατά διακριτές αποστάσεις από τις πρωτοβουλίες του Γ. Καρατζαφέρη για τον διάλογο στην Κεντροδεξιά, εντάθηκαν οι φήμες που κάνουν λόγο για το ότι είτε σύντομα θα ανεξαρτητοποιηθεί είτε θα διαγραφεί.
Ο Μ. Βορίδης διαψεύδει, για προφανείς λόγους, ότι υπάρχει πρόβλημα με τον Γ. Καρατζαφέρη και αποδίδει τα όσα κυκλοφορούσε σε κύκλους που θέλουν να πλήξουν τον ΛΑΟΣ. Από την πλευρά του ο πρόεδρος του κόμματος είπε χθες (Ρ/Σ ΑΝΤ1) ότι ο Μ. Βορίδης, που έχει μεγάλη προοπτική στην πολιτική, του «θυμίζει έντονα… Καρατζαφέρη»!
«Βιάζεται. Τον έβγαλα από την Επιτροπή Θεσμώνγιατί πέρσι εγώ τον είχα βάλει και εφέτος τον τοποθέτησα στην Επιτροπή Οικονομικών, όπως μου ζήτησε. Το κόμμα μας δεν είναι ψιλοαρχηγικό, αλλά χοντροαρχηγικό. Οι βουλευτές με αποκαλούν πατέρα» τόνισε ο Γ. Καρατζαφέρης και συμπλήρωσε, για να αποτρέψει τη συνέχεια της σχετικής συζήτησης: «Δεν θέλω να “κοντύνω” τον Βορίδη. Πήρα μια πορτοκαλιά κοντή, την πότισα, της έβαλα λίπασμα, μεγαλώνει, και τώρα τρελός είμαι να θέλω να την κλαδέψω;».
Αν και η «ψαλίδα», σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα συρρικνώνεται σημαντικά, κατά 2,5 εκατοστιαίες μονάδες, εντούτοις παραμένει για το κυβερνών κόμμα σε ασφαλή επίπεδα και, εξίσου σημαντικό, σε επίπεδα υψηλότερα από εκείνα των τελευταίων βουλευτικών εκλογών (10,4%).
Παράλληλα, για πρώτη φορά, μετά δύο χρόνια, η πρωθυπουργική δημοτικότητα εμφανίζεται και πάλι ελαφρώς ελλειμματική (με θετικές κρίσεις μόνον 47%, έναντι 49% αρνητικών). Το μέγεθος της συντελεσθείσας μεταβολής στους 12 μήνες, μπορεί να γίνει κατανοητό από δύο επισημάνσεις: 1) στην πρώτη μετεκλογική μέτρηση του Βαρομέτρου, η δημοτικότητα του πρωθυπουργού είχε καταγραφεί στο 82%, ενώ οι αρνητικές κρίσεις για το πρόσωπό του προσέγγιζαν μόλις το 16%. 2) Η δημοτικότητα του προκατόχου του Κ. Καραμανλή, καταγράφηκε τον τελευταίο μήνα της θητείας του σε 46%.
Η μηνιαία άνοδος της Νέας Δημοκρατίας (28%, +1%) δεν μπορεί να θεωρηθεί εντυπωσιακή. Παραμένει ακόμη υποδεέστερη της εκλογικής της επιρροής (33,5% στις Β2009), και έχει καλύψει μόνον το 1/2 των απωλειών της, που προκλήθηκαν (μετεκλογικά) από την απώλεια της εξουσίας, την εκλογική συντριβή και την εσωκομματική ρήξη που την ακολούθησε. Κατά, συνέπεια, ενώ οι εκλογές «δεύτερης τάξης», όπως οι δημοτικές, αποτελούν κατά κανόνα «πολιτικό Γολγοθά» για την εκάστοτε κυβέρνηση, η εκλογική αναμέτρηση του προσεχούς Νοεμβρίου δεν αποκλείεται να αποτελέσει εξαίρεση.
Ενώ η εκλογική επιρροή του ΛΑΟΣ παραμένει καθηλωμένη (5,5%), από την κάμψη του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να ενισχύεται το ΚΚΕ (11%), το οποίο, επιπλέον, με ποσοστό 21% διεκδικεί εκ νέου από τη Ν.Δ. (22%) και την πρωτοκαθεδρία στον δείκτη «καλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης». O ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να διατηρεί ένα σημαντικό τμήμα του κοινωνικού του ποσοστού (4,5%), ενώ η δύναμη των Οικολόγων παραμένει αμετάβλητη (2,5%). Τέλος, η απήχηση της Δημοκρατικής Ανανέωσης, που τον περασμένο Ιούλιο κατέγραψε ποσοστό 3,5%, δείχνει σήμερα να συμπιέζεται (1,5%). Ενα μήνα πριν από την εκλογική δοκιμασία του Νοεμβρίου διαμορφώνεται μια εικόνα επιφανειακής (έστω εκλογικής) σταθεροποίησης του κομματικού συστήματος, που συνοδεύεται όμως από εντονότατες τάσεις περαιτέρω αποδιάρθρωσής του. Είναι οφθαλμοφανές, ότι οι αντικομματικές διαθέσεις των πολιτών εντείνονται, η δημοτικότητα των πολιτικών κομμάτων και των πολιτικών αρχηγών πέφτει (εξαίρεση αποτελεί η κ. Παπαρήγα), η τάση αποπολιτικοποίησης συνεχίζεται αμείωτη, ενώ η τάση εξόδου από το εκλογικό σώμα δείχνει σταθερή, με το 1/3 των εκλογέων (33%) να επιμένουν (σε περίπτωση βουλευτικών εκλογών) στην πρόθεση αποχής.
Για αρκετούς λόγους, ο εκλογικός συσχετισμός που αποτυπώνεται σήμερα στο Βαρόμετρο, σε καμία περίπτωση δεν προεξοφλεί ευθύγραμμα ή σχηματικά το αποτέλεσμα των εκλογών του Νοεμβρίου. Αποτελεί ωστόσο μια ισχυρή ένδειξη για το «πολιτικό υπέδαφος», πάνω στο οποίο θα διεξαχθούν. Οι περιφερειακές εκλογές, αποτελούν για τα ελληνικά δεδομένα μια νέου τύπου εκλογική αναμέτρηση, για τις οποίες δεν διαθέτουμε προηγούμενη ιστορική εμπειρία εκλογικής συμπεριφοράς. Ωστόσο, το πλέον πιθανό είναι ότι θα λειτουργήσουν, όπως λειτούργησαν και οι νομαρχιακές, ως «οιονεί βουλευτικές».
ΣXETIKA ΘEMATA
Διογκώνεται η απογοήτευση των εκλογέων από το πολιτικό σύστημα
Aπό χθες, για δύο συγκεκριμένους λόγους, οι επικείμενες εκλογές για την Tοπική Aυτοδιοίκηση, ανεξαρτήτως του τελικού αποτελέσματος, έγιναν θέμα συζήτησης ευρύτερης μερίδας πολιτών. H είδηση ήταν οι υποψήφιοι δήμαρχοι της Aθήνας, Γιώργος Kαμίνης, και της Θεσσαλονίκης, Γιάννης Mπουτάρης. Kαι έγιναν είδηση ακριβώς σε όσους καμία έγνοια δεν είχαν μέχρι χθες για τις πολιτικές ίντριγκες και για την πολιτική γενικότερα. Είναι δε πολύ πιθανό, αρκετοί από αυτή τη μεγάλη μάζα του πληθυσμού, που ελάχιστα την απασχολεί η πολιτική, να μην πάνε τελικά ούτε να ψηφίσουν σ’ αυτές τις «κρίσιμες», όπως λένε οι πολιτικοί, εκλογές. Eνδεχομένως να μετρηθούν απλώς στο ποσοστό της αποχής. Oμως, για μια μόνο μέρα έστρεψαν την προσοχή τους σε πρόσωπα που δεν βγαίνουν στα παράθυρα, δεν ξεφωνίζουν, δεν λοιδορούν, δεν δρουν με μόνο γνώμονα το τι θα φέρει η επόμενη κάλπη. Σε πρόσωπα, δηλαδή, που θα δοκιμαστούν στις επόμενες εκλογές μη διαθέτοντας τα γνώριμα χαρακτηριστικά των πολιτικών που έχουμε συνηθίσει.
O Γιώργος Kαμίνης και ο Γιάννης Mπουτάρης έχουν ο καθένας από ένα σημαντικό βιογραφικό όχι στην πολιτική, αλλά στην κοινωνική, την επιστημονική και την επαγγελματική τους ζωή. Στην κοινωνία δηλαδή. Kαι επιλέγουν κάτι που επίσης δεν είναι αυτονόητο στις μέρες μας. Aφήνουν τη βολή τους, την αναγνωρίσιμη επαγγελματική τους διαδρομή και επιλέγουν να κοντραριστούν σε έναν στίβο, τον πολιτικό, που είναι κοινώς παραδεκτό ότι τα τελευταία χρόνια έχει χάσει μεγάλο μέρος από την παλιά του αίγλη.
Aνεξαρτήτως του τελικού αποτελέσματος στις εκλογές του Nοεμβρίου, οι κ. Kαμίνης και Mπουτάρης διεκδικούν δύο αξιοσημείωτες -και για τούτο άκρως παιδευτικές- πρωτιές: είναι η πρώτη φορά, τουλάχιστον μεταπολιτευτικά, που στους δύο μεγαλύτερους δήμους της χώρας υποψήφιοι δήμαρχοι δεν είναι κομματικά στελέχη πρώτης γραμμής του κόμματος που τους υποστηρίζει. Aυτή είναι η μία έκπληξη. H άλλη είναι ότι οι δύο αυτοί άνθρωποι κάνουν το εντελώς αντίθετο από ό, τι οι περισσότεροι πολίτες αυτής της χώρας. Aντί να απομακρύνονται από τα κοινά προσπαθούν, με την παρουσία και τη συμμετοχή τους, να μας πείσουν πως το όραμα για την ποιότητα ζωής σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή πόλη δεν είναι απλώς μια μορφή πολιτικής, αλλά ότι -ίσως κάπως αλλιώς, ίσως με κάποιους άλλους τρόπους- η πολιτική είναι και στοιχείο πολιτισμού.