Οι Ελληνες αδιαφορούν για τα πολιτιστικά…

• ΕΡΕΥΝΑ. Ποια είναι η σχέση του Ελληνα με τον πολιτισμό; Δυστυχώς απογοητευτικά αδύναμη, όπως τουλάχιστον έδειξε η πανελλαδική έρευνα «Σφυγμός Πολιτισμού», που διεξήχθη τηλεφωνικά σε 1.500 Ελληνες άνω των 18 τον περασμένο Ιούνιο και Σεπτέμβριο.

Τα αποτελέσματα της έρευνας, πρωτοβουλία της μη κερδοσκοπικής εταιρείας Διεθνείς Σχέσεις Πολιτισμού σε συνεργασία με την εταιρεία στατιστικών ερευνών ΑΠΟΨΙΣ-SMR με τη στήριξη του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, ανακοινώθηκαν στο Ιδρυμα Θεοχαράκη την Τρίτη το βράδυ, ενώ ακολούθησε συζήτηση παρουσία του αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού Τηλέμαχου Χυτήρη.

Η έρευνα κατέδειξε, μεταξύ άλλων, ότι είναι πολύ υψηλά τα ποσοστά αυτών που δεν παρακολουθούν ποτέ πολιτιστικές εκδηλώσεις (άλλοι πάνε με συχνότητα 1-2 φορές τον χρόνο), ενώ το 57% σπάνια πηγαίνει τα παιδιά του σε πολιτιστικές εκδηλώσεις. Το 73% επισκέπτεται σπάνια ή ποτέ μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους. Μόνο ένας στους δέκα γνωρίζει ποιος είναι σήμερα υπουργός Πολιτισμού, το 76,3% δεν γνωρίζει σε ποιους χώρους διεξάγεται το Φεστιβάλ Αθηνών, ενώ μόλις το 1% θεωρεί ότι το εκπαιδευτικό σύστημα συνεισφέρει πολύ στη δημιουργία πολιτιστικής συνείδησης. Η πλειοψηφία βρίσκει τα πολιτιστικά προϊόντα ακριβά, αλλά όχι είδη πολυτελείας, ενώ πιστεύει ότι η Ελλάδα πρέπει να επενδύσει στον πολιτισμό.

Μας ξαφνιάζουν αυτά τα ευρήματα; Μη έχοντας προηγούμενο σύγκρισης, δεν μπορούμε να ξέρουμε αν ο μέσος Ελληνας είχε καλύτερη σχέση με την πολιτιστική ζωή του τόπου του στο παρελθόν. Αλλά και ο προσδιορισμός του «μέσου Ελληνα» είναι δύσκολος, αν σκεφτεί κανείς τις διαφορές ανάμεσα στην Αθήνα και την περιφέρεια αλλά και τις διαφορετικές ανάγκες κάθε ατόμου.

Το πιο δυσάρεστο αλλά και το πιο σημαντικό είναι η απογοήτευση του Ελληνα με το εκπαιδευτικό σύστημα. Το ότι τόσο λίγοι γνωρίζουν το όνομα του κυρίου Γερουλάνου δεν αντανακλά απαραίτητα το έργο του – φανερώνει ίσως τη μεγάλη απογοήτευση και τελικά αδιαφορία του πολίτη για τον πολιτικό κόσμο.

• Της Κατερινας Bουσουρα, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Πέμπτη, 7 Oκτωβρίου 2010

 

Ελλάδα: Λεία πολλών αρπακτικών

• Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται στο στόχαστρο του διεθνούς ιμπεριαλιστικού κανιβαλισμού γιατί συνθέτει πολύτιμα και σπάνια «υλικά»: Γρανιτένια ιστορικά βάθρα, συσσωρεύσεις αγωνιστικών παραδόσεων, ακατάλυτους πολιτισμικούς ιστούς, ισχυρότατες αρθρώσεις Ορθοδοξίας, καθώς και σπάνιο οικονομικό πλούτο. Σχετικά με αυτόν τον οικονομικό πλούτο παραθέτουμε ένα αποκαλυπτικό κείμενο το οποίο πήραμε από τον «Αμέθυστο»:

http://amethystosbooks.blogspot.com/2010/02/n.html
——————————————————————————–

«Nα γιατί θέλουν να βάλουν στο χέρι τη χώρα μας…»

«Χρυσός: Μπορεί να αποφέρει κρατικά έσοδα ύψους 500 εκατ. ευρώ ετησίως και να εξασφαλίσει πάνω από 7.000 θέσεις εργασίας.

Γεωθερμικά πεδία: Αν αξιοποιούνταν η ενέργεια που θα προέκυπτε, θα ισοδυναμούσε με 160.000 τόνους πετρελαίου ετησίως.

Πετρέλαιο: Ένα δισ. βαρέλια είναι τα πιθανά απολήψιμα αποθέματα αργού στο Βορειοανατολικό Αιγαίο.

Ουράνιο: 10.000 τόνοι στο υπέδαφος της Βόρειας Ελλάδας.

Να γιατί «διεκδικούν» οι Αλβανοί εθνικιστές την Ήπειρο, οι Σκοπιανοί τη Μακεδονία, οι Τούρκοι τη Θράκη και το Αιγαίο! (γιατί από πίσω τους βρίσκονται οι Αμερικάνοι που θέλουν να λεηλατήσουν και να ληστέψουν τον εθνικό μας πλούτο)

Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας. Η μέτρηση ήταν 9550 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150!

Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή (1), κλπ.

Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ.

Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.

Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του (γνωστού ανθέλληνα χρηματοδότη της σκοπιανής προπαγάνδας) George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο!!!.

Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ (Ίδρυμα Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών). Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.

Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων. Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας.

Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ. Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά (1998) είναι 20.000 δολάρια το γραμμάριο !.

O κοσμήτορας της πολυτεχνικής σχολής και πρόεδρος του τμήματος χημικών μηχανικών Βασίλειος Παπαγεωργίου, πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα «Η Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα»,η οποία είχε να κάνει με τα αποτελέσματα και της δικής του έρευνας 30 ετών. Εντυπωσιακό ήταν το ότι σε όλα τα σημεία η έρευνά αυτή συμφώνησε με τα αποτελέσματα παλαιοτέρας αντίστοιχης έρευνας της δεκαετίας του 1940 που τυχαία είχε φτάσει στα χέρια του. Ο εν λόγω καθηγητής αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή τη στιγμή ήδη στημένη βαριά βιομηχανία την στιγμή που διαθέτει όχι μόνον ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σε αφθονία, αλλά και για ορισμένα από αυτά, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και συγκεκριμένα:

Λιγνίτης: Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου.

Αλουμίνιο: Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.

Βωξίτης: Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.

Μαγγάνιο: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.

Νικέλιο: Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωργίου, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.

Σμηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.

Μαγνήσιο: Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

Χρωμίτης: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.

Ουράνιο: Όπως ανέφερα ήδη, τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη. Το τεύχος της 28ης Απριλίου 1999 της εφημερίδας «Αθηναϊκή» είχε ως τίτλο «Θησαυροφυλάκιο η Βόρεια Ελλάδα» και αναφερόταν σε αυτό ακριβώς το θέμα. Η Θράκη λοιπόν είναι ένας στρατηγικός κόμβος, διότι εκτός των πλουσίων κοιτασμάτων ουρανίου, χρυσού και πετρελαίου, επιπλέον από εκεί πρόκειται να περάσει στο μέλλον και ο αγωγός φυσικού αερίου και πετρελαίου «Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης» Αγωγός μεταφοράς καυσίμων από Κασπία προς τη δύση.

ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ: Υπάρχει άφθονο στο Αιγαίο. Στην ίδια διάλεξη για τα στρατηγικά ορυκτά του κυρίου Παπαγεωργίου έγινε εκτενής λόγος για τα πετρέλαια στο Αιγαίο. Καμία κυβέρνηση δεν είχε μέχρι τώρα το θάρρος να παραδεχθεί την ύπαρξη πλουσιοτάτων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και ότι το παιχνίδι με την Τουρκία στην ουσία εκεί παίζεται. Υπάρχουν εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου που κάνει λόγο για την «εύφλεκτη πίσσα». Είναι ακόμη γεγονός γνωστό ότι οι Γερμανοί επί κατοχής είχαν ήδη χαρτογραφήσει όλη την Ελλάδα, αφού άμεσα τους ενδιέφερε αν και τότε οι όποιες πηγές ενέργειας για την στρατιωτική τους μηχανή. Με την πτώση του Χίτλερ, οι σχετικοί χάρτες και πληροφορίες έφτασαν και στα χέρια των Αμερικανών της εποχής.

Τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια ειδικών δορυφορικών φωτογραφήσεων είναι γεγονός ότι ήδη υπάρχουν ασφαλή στοιχεία για την ύπαρξη πλουσίων πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο. Ο πρώην πρεσβευτής της Αμερικής στην Ελλάδα Nicholas Burns σε ζωντανή εκπομπή στο κανάλι MEGA είχε κι αυτός επισήμως παραδεχθεί ότι υπάρχει όντως πετρέλαιο στο Αιγαίο και ότι αυτό ουσιαστικά δημιουργεί την ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών που στηρίχτηκαν σε δορυφορικούς χάρτες είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο ότι: Τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο υπάρχουν ανατολικά της νήσου Θάσου, στον Θερμαϊκό Κόλπο, στην περιοχή των Δωδεκανήσων και συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στα Ίμια, στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα. Επίσημη δήλωση του καθηγητή πυρηνικής φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κυρίου Παπαστεφάνου, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:

«Από παλιά διέβλεπα ότι, όπως και στην υπόθεση των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, έτσι και στην υπόθεση του ουρανίου, ίσως να μην δόθηκαν ποτέ στις ελληνικές κυβερνήσεις τα πλήρη αποτελέσματα των γεωλογικών ερευνών που έκαναν στην Δράμα και τη Θράκη οι Αμερικανοί ερευνητές…»

Ένα εύλογο ερώτημα είναι το γιατί η Ελλάδα να έχει πετρέλαιο και σημαντικά ορυκτά σε τέτοιες ποσότητες.

Σε αυτό απαντούν οι γεωλόγοι λέγοντας τα εξής.

Όσον αφορά το πετρέλαιο είναι γνωστό στους γεωλόγους ότι ολόκληρο σχεδόν το σημερινό Αιγαίο Πέλαγος ήταν κάποτε μία απέραντη πεδιάδα με πλούσια βλάστηση η οποία στην πορεία κατεποντίσθη για να δημιουργήσει μετά από χιλιάδες χρόνια το σημερινό Αιγαίο Πέλαγος. Οι υδρογονάνθρακες των δασών έγιναν πετρέλαιο.

Όσον αφορά τα σπάνια μέταλλα, εξηγείται εύκολα κι αυτό την στιγμή που ως γνωστόν καθώς η τεκτονική πλάκα της Αφρικής υποχωρεί κάτω από αυτήν της Ευρώπης, δημιουργεί μεταξύ άλλων και κατάλληλες προϋποθέσεις δημιουργίας τέτοιου είδο! υς μεταλλευμάτων.

Υπάρχουν βάσιμες υποψίες και για άλλα «περίεργα» και πανάκριβα συστατικά στο υπέδαφός μας, όπως το ΟΣΜΙΟ, ο κόκκινος υδράργυρο κ.ά. για τα οποία η έρευνα συνεχίζεται.

Κλείνοντας το θέμα των πετρελαίων στο Αιγαίο, παραθέτω τον καταμερισμό των χώρων ευθύνης των πετρελαϊκών καρτέλ ανά την Ελλάδα, όπως έχουν συμφωνηθεί από το 1975:

α’) Ανατολικά της Θάσου (OXYDENTAL, του τεξανού Α. Χάμμερ),

β’) Κρητικό Πέλαγος, μεταξύ Κάσου και Κρήτης (CHEVRON, συμφερόντων Ροκφέλλερ),

γ’) Κατάκωλλο Ζακύνθου (ESSO, επίσης του Ροκφέλλερ),

δ’) Επανομή – Σιθωνία – Θερμαϊκός (αμερικανική TEXACO και αγγλοολλανδική SHELL).

• Πηγές: Δημοσιεύματα του τύπου, Forum Μ.Π.Ε.»

 

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: «Ως μία βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας…»

Ο αρχιστράτηγος του απελευθερωτικού αγώνα του 1821

• Παιδιά μου!

• Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος και προ αυτού και ύστερα απ’ αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ’ αυτά να κάμωμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και δια τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, δια ταύτα σας λέγουν καθ’ ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των.

• Εις τον τόπον, τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους οποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τες πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του, και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. Δεν επήρε μαζί του ούτε σοφούς ούτε προκομμένους, αλλ’ απλούς ανθρώπους, χωρικούς και ψαράδες, και με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος έμαθαν όλες τες γλώσσες του κόσμου, οι οποίοι, μολονότι όπου και αν έβρισκαν εναντιότητες και οι βασιλείς και οι τύραννοι τους κατέτρεχαν, δεν ημπόρεσε κανένας να τους κάμη τίποτα. Αυτοί εστερέωσαν την πίστιν.

• Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι καί τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό,τι ημπορούσαν, δια να αλλάξη ο λαός την πίστιν του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ’ εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον ένα έκοπταν, ο άλλος το σταυρό του έκαμε. Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ (αντιβασιλέα), έναν πατριάρχη και του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι κοτζαμπάσηδες (προεστοί) εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξη, οι έμποροι και οι προκομμένοι, το καλύτερο μέρος των πολιτών, μην υποφέρνοντες τον ζυγό έφευγαν, και οι γραμματισμένοι επήραν και έφευγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των και έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ήμερα χειρότερα, διότι, αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθηση, τον ελάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορο της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μην υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντας τες δόξες και τες ηδονές οπού ανελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Καί τοιουτοτρόπως κάθε ήμερα ο λαός ελίγνευε και επτώχαινε.

• Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετάφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία.

• Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.

• Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Kωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν αρμάδα. Aλλά δεν εβάσταξε!. Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους. Μα τι να κάμομε; Είχαμε και αυτουνών την ανάγκη.

• Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια. Και όταν έλεγες τον Κώστα να δώσει χρήματα διά τας ανάγκας του έθνους ή να υπάγει εις τον πόλεμο, τούτος επρόβαλλε τον Γιάννη. Και μ’ αυτόν τον τρόπο κανείς δεν ήθελε ούτε να συνδράμει ούτε να πολεμήσει. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε ένα αρχηγό και μίαν κεφαλή. Αλλά ένας έμπαινε πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έριχνε και εκάθετο αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας ήθελε τούτο και ο άλλος το άλλο. Ίσως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά την γνώμη του. Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν χτίζεται ούτε τελειώνει. Ο ένας λέγει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει εις το ανατολικό μέρος, ο άλλος εις το αντικρινό και ο άλλος εις τον βορέα, σαν να ήτον το σπίτι εις τον αραμπά και να γυρίζει, καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτο τον τρόπο δεν κτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι ένας αρχιτέκτων, οπού να προστάζει πως θα γενεί.

• Παρομοίως και ημείς εχρειαζόμεθα έναν αρχηγό και έναν αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει και οι άλλοι να υπακούουν και να ακολουθούν. Αλλ’ επειδή είμεθα εις τέτοια κατάσταση, εξαιτίας της διχόνοιας, μας έπεσε η Τουρκιά επάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε, και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα. Εις αυτή την κατάσταση έρχεται ο βασιλεύς, τα πράγματα ησυχάζουν και το εμπόριο και ή γεωργία και οι τέχνες αρχίζουν να προοδεύουν και μάλιστα ή παιδεία. Αυτή η μάθησις θα μας αυξήσει και θα μας ευτυχήσει. Αλλά διά να αυξήσομεν, χρειάζεται και η στερέωσις της πολιτείας μας, η οποία γίνεται με την καλλιέργεια και με την υποστήριξη του Θρόνου. Ο βασιλεύς μας είναι νέος και συμμορφώνεται με τον τόπο μας, δεν είναι προσωρινός, αλλ’ η βασιλεία του είναι διαδοχική και θα περάσει εις τα παιδιά των παιδιών του και με αυτόν κι εσείς και τα παιδιά σας θα ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος.

• Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάττουν μια Θρησκεία. Και αυτοί, οι Εβραίοι, οι οποίοι κατατρέχοντο και μισούντο και από όλα τα έθνη, μένουν σταθεροί εις την πίστη τους. Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε εις τους καφενέδες και τα μπιλιάρδα. Να δοθείτε εις τας σπουδάς σας και καλύτερα να κοπιάσετε ολίγον, δύο και τρεις χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι εις το επίλοιπο της ζωής σας, παρά να περάσετε τέσσαρους – πέντε χρόνους τη νεότητά σας, και να μείνετε αγράμματοι. Να σκλαβωθείτε εις τα γράμματά σας. Να ακούετε τας συμβουλάς των διδασκάλων και γεροντοτέρων, και κατά την παροιμία, «μύρια ήξευρε και χίλια μάθαινε». Η προκοπή σας και ή μάθησή σας να μην γίνει σκεπάρνι μόνο διά το άτομό σας, αλλά να κοιτάζει το καλό της κοινότητος, και μέσα εις το καλό αυτό ευρίσκεται και το δικό σας.

• Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξαιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, δια να ωφεληθήτε από τα απερασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχονοίας, την οποίαν να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ’ ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέραν των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η νύκτα και η αυριανή ήμερα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε• και, δια να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του Θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία.

• Τελειώνω το λόγο μου. Ζήτω ο Βασιλεύς Όθων! Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι! Ζήτω η Ελληνική Νεολαία!

Ο λόγος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη που απηύθυνε στην Πνύκα, στις 8 Οκτωβρίου 1838, προς τους νέους του Α’ Γυμνασίου της Αθήνας [δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ο Αιών στις 13 Νοεμβρίου 1838]

 

Η ατμομηχανή της ελληνικής κοινωνίας έχει άλογα ή μουλάρια;

Ένα βλέμμα / Κουκουλώνοντας την ασυμμετρία / Tου Νίκου Γ. Ξυδάκη / Η Καθημερινή, 22/03/2009

• Η επιχειρούμενη ποινικοποίηση της κουκούλας και κάθε καλύμματος της κεφαλής, μαντίλας, κασκόλ, κάσκας και μουτσούνας, ενδεχομένως και του μακιγιάζ με αντιδακρυγόνο Maalox, αποδεικνύει ότι ένα ανίκανο, διεφθαρμένο και ψοφοδεές κράτος μπορεί να επιλέξει αυταρχικές πρακτικές και να φαλκιδεύσει τις συνταγματικές και φυσικές ελευθερίες, ακριβώς για να καλύψει τις δικές του αδυναμίες και ανεπάρκειες. Η εσπευσμένη παραγωγή κατασταλτικών νόμων, όπως η ποινικοποίηση της κουκούλας και η αυτεπάγγελτη δίωξη της περιύβρισης αστυνομικού οργάνου, δείχνει μια πολιτική διοίκηση που τελεί εν πανικώ αφ’ ενός και αδυνατεί ή και δεν θέλει να καταλάβει τι συμβαίνει στην κοινωνία αφ’ ετέρου· μια διοίκηση που φαίνεται να μην έχει πια επαφή με την πραγματικότητα. Οι πενήντα-εκατό-διακόσιοι μπάχαλοι που γκρεμίζουν τα μαγαζιά του αθηναϊκού κέντρου με οργάνωση μιλίτσιας, εκτός κάθε διαδηλωσιακού ή συγκρουσιακού πλαισίου, ασφαλώς εκδηλώνουν αντικοινωνική, παραβατική συμπεριφορά· η βία τους είναι αυτάρεσκη και μηδενιστική και ελάχιστα πολιτική· είναι περισσότερο αυτοδικία ντεσπεράντο, παρά πολιτική δράση εντός κινήματος. Είναι όμως τέτοιοι οι περίφημοι κουκουλοφόροι, οι hoodies του Δεκεμβρίου, που κατέκλυσαν τους δρόμους όλων των ελληνικών πόλεων; Οχι. Οποιοσδήποτε εχέφρων και ψύχραιμος δεν ταυτίζει το μέγα πλήθος του Δεκέμβρη, ένα ποικιλόμορφο σμήνος ανθρώπων και γενεών, με ελάχιστες εκατοντάδες τυφλωμένων μπάχαλων.

• Όσοι επινόησαν νέες μορφές συμβολικής διαμαρτυρίας και παραδειγματικών δράσεων, όσοι λατρεύουν τη ζωή με τρόπους νεοχίπικους, αντιηγεμονικούς, ρομαντικούς, ακόμη και αφελείς· όσοι έφηβοι κατέκλυσαν τις ελληνικές πόλεις και δήλωσαν την παρουσία τους σωματικά, που δήλωσαν πένθος και οργή, αλλά και δίψα για μιαν άλλη ζωή, έστω και άναρθρα· όσοι ημιαπασχολούμενοι και επισφαλείς είπαν «φτάνει πια» απέναντι στην αλαζονεία και τη διαφθορά, όλοι αυτοί σε κάποια από τις πολλές διαδηλώσεις του Δεκέμβρη και του Γενάρη, όταν ψεκάστηκαν εξ επαφής με δακρυγόνα, όταν τα σύννεφα των χημικών έπνιγαν δικαίους και αδίκους, όλοι αυτοί κάποια στιγμή κουκουλώθηκαν, με κασκόλ, με μάσκες χειρουργείου, με μαντίλες, με μάσκες ελαιοχρωματιστή, με γυαλιά σκι… Είναι κουκουλοφόροι; Κι όλοι σχεδόν φώναξαν το γνωστό σύνθημα που μπορεί να θεωρηθεί περιύβριση αστυνομικού λειτουργού. Όλοι αυτοί, χιλιάδες Ελληνες, κάθε ηλικίας και κοινωνικής τάξης, επί μέρες, επί βδομάδες, παραβίαζαν τους νέους νόμους που ανήγγειλε την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Δικαιοσύνης. Χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες παρανόμησαν, ακόμη και στο νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου, μετά την κηδεία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Ολοι θα έπρεπε να συλληφθούν και να δικαστούν. Και τα κρατητήρια, οι φυλακές, τα δικαστήρια θα ξεχείλιζαν παράνομους, θα δικαζόταν και θα καταδικαζόταν όλο το πολύμορφο πλήθος του Δεκέμβρη. Θα δικαζόταν το πιο ευαίσθητο, το πιο ευάλωτο, το πιο νεαρό μέρος του ελληνικού πληθυσμού.

• Η δαιμονοποίηση και η τυφλή καταστολή δεν οδηγούν στην κοινωνική ηρεμία· αντιθέτως, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα οδηγήσουν σε περισσότερη και πιο τυφλή βία. Η γενική ακατανοησία, οι ασύμπτωτοι κόσμοι, η ανομία, η ηθική εξαχρείωση, η δαιμονοποίηση οδηγούν στη διάχυτη μνησικακία, στην αυτοδικία, στην τυφλότητα. Το επισημάναμε από τις πρώτες μέρες του ταραγμένου Δεκέμβρη. Από τη μια μεριά, σιδερόφρακτες φυλασσόμενες επαύλεις, από την άλλη, μιλίτσιες βανδάλων και κουμπουροφόρων, όπως στις μητροπόλεις του Τρίτου Κόσμου και στα slum, όπως στις πολιτικές δυστοπίες των μυθιστοριογράφων και του σινεμά· και ανάμεσα, η απέραντη μεσαία Ελλάδα, δηλαδή όλοι. Αυτόν τον κόσμο της τερατώδους ασυμμετρίας πρέπει να δούμε ως απειλή, ως τρομερό ενδεχόμενο.

• Η άλλη βία, αυτή που εκλύθηκε τρομερή τον Δεκέμβρη, μπορεί να ερμηνευθεί και ως αναμενόμενη αντίδραση, όπως και οι μουγγές διαδηλώσεις του 2007· ένας σπασμός, από μια κοινωνία που βουλιάζει στη συνενοχή, στον εγωτισμό και στην απάθεια. Το πρόβλημα άρα δεν είναι οι κουκούλες, είναι το γιατί και πότε αναγκάζονται να φορούν κουκούλες οι νεαροί διαδηλωτές, γιατί κρύβονται και από ποιους· είναι το πώς φτάσαμε από τις μούτζες και τη μουγγαμάρα του καλοκαιριού 2007 των πυρκαγιών στις ξέφρενες οδομαχίες του Δεκέμβρη 2008. Τι έβραζε και βράζει ακόμη μες στο σώμα της κοινωνίας; Πώς εκτρέφεται η λατρεία της βίας σε ορισμένα τμήματα της νεολαίας, από τα γήπεδα έως τα μπάχαλα; Πόσο αρχαϊκή και υποκριτική είναι η παρεχόμενη δημόσια εκπαίδευση; Ποια είναι τα κυρίαρχα υποδείγματα βίου; Ποια τα παραδείγματα των δημοσίων ανδρών; Εχουμε το θάρρος να αναρωτηθούμε; Αν ναι, τότε ίσως βρούμε απαντήσεις και δεν θα έχουμε ανάγκη σκληρότερους νόμους, περισσότερη καταστολή. Εχθρός της κοινωνίας δεν είναι ο νεαρός με το κουκουλοφούτερ και τη μαντίλα. [http://vlemma.wordpress.com%5D

Αναδημοσίευσα το παραπάνω εξαιρετικό κείμενο του κ. Ξυδάκη, επειδή βρήκα ενδιαφέροντες τους προβληματισμούς του και με βρίσκουν σύμφωνο και τα ερωτηματικά του. Η αλήθεια είναι ότι ως κοινωνία έχουμε φτάσει στα όρια του μη περαιτέρω. Είναι μια κοινωνία που τη βλέπεις ώρες-ώρες βυθισμένη στην απάθειά της, αλλά και κάποιες άλλες ώρες έχεις την εντύπωση ότι είναι τόσο παθιασμένη που ελευθερώνεται από τις ζώνες ασφαλείας που έχει η ίδια επινοήσει για τον εαυτό της και που την κρατάνε δεμένη μέσα σε σίδερα! Σκέφτομαι ότι πολλές φορές δεν κυριαρχεί ο ορθός λόγος αλλά και το συναίσθημα. Στην πραγματικότητα, η κοινή μας εμπειρία δείχνει  ότι τα ανθρώπινα σύνολα έχουν βασικά τους κίνητρα το ένστικτο και το συναίσθημα και τα άτομα που διαχειρίζονται τις τύχες μας τον ψυχρό λογισμό.

• Ίσως, απλουστευτικά, να έβγαζα το πολιτικά «αγοραίο» συμπέρασμα ότι φταίει η Δεξιά κι αυτό να είχε μια βάση. Αλλά νομίζω ότι θα ήταν υπερβολικά απλουστευτικό. Φταίει  ωστόσο μέχρι του σημείου εκείνου που συμπεριφέρεται δίχως μια συγκεκριμένη κυβερνητική πολιτική πρακτική που οφείλεται σε έλλειψη ιδεολογίας, πολιτικού σχεδίου, οραματικής προοπτικής. Από την άλλη υπάρχουν ατομικά τραύματα της νεανικής ηλικίας, απόκρυφες μνησικακίες, παρασιωπημένα πάθη, απροσδόκητες στη σύνθεσή τους κληρονομικότητες, επιδράσεις αισθητές ή αδιάγνωστες του περίγυρου… Θα μπορούσα να σταθώ στη μικροψυχία του υπουργού Δικαιοσύνης και στην αδυναμία του να κρίνει την εποχή του, αφού επιλέγει την πιο ανόητη δυνατότητα που του προσφέρει η εξουσία του: να ποινικοποιήσει την κουκούλα! Είναι κωμικοτραγικό. Παραπέμπει σε αλήστου μνήμης εποχές, όπου γελούσαμε με τις αποφάσεις της εξουσίας που βασιζόταν στη δύναμη των όπλων. Η σημερινή κυβερνητική εξουσία δυστυχώς νιώθει ανασφάλεια, πολιτεύεται δίχως σωφροσύνη, με αναλγησία και άκαρδο υπολογισμό.

• Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ατμομηχανή της ελληνικής κοινωνίας έχει μέσα της όχι άλογα, αλλά… μουλάρια! Μουλάρια που κάνουν σαν τρελά και δεν μπορεί κανείς να τα κουλαντρίσει κι εκείνα μας σέρνουν στα βάτα, σε λαγκαδιές, ανηφόρες, κατηφόρες και γκρεμούς… Το ζήτημα είναι ότι πολλοί από μας που γράφουμε, εύκολα κάνουμε κάποιες διαγνώσεις κι όλοι φαίνεται να έχουμε συνειδητοποιήσει την ανάγκη μιας ριζικής θεραπείας. Δεν υπάρχει όμως εκείνος που θα προτείνει συγκεκριμένη θεραπεία! Κάποιοι φτάνουν στο σημείο να την επινοήσουν τη θεραπεία κι επειδή δεν είναι η ενδεδειγμένη, αποτυγχάνουν.

• Αρχίζω να φοβάμαι ότι η «θρησκεία της πολιτικής» πιθανόν να κατευθύνεται προς ναυάγιο και για να μην παρεξηγηθώ, θα έλεγα ότι ενδεχομένως θα έπρεπε να ιδωθεί κάτω από ένα νέο φως, ένα νέο πρίσμα. Από μέσα μου, νιώθω ότι στην πολιτική στηρίζω τις ελπίδες μου, αλλά σε μια πολιτική που θα αναλάβει να μας επιβάλει τη θεραπευτική της αγωγή κατά τον τρόπο που επιβάλλουν τις ψυχρολουσίες ή τα ηλεκτροσόκ σ’ ένα φρενοκομείο. Δεν χρειάζονται στις μέρες μας ούτε έξαλλες αφοσιώσεις αλλά ούτε και στρατευμένοι ενθουσιασμοί. Σωθήκανε τα ψέματα για την ελληνική κοινωνία και δεν μπορούμε να παραχωρούμε απεριόριστες πιστώσεις στο μέλλον, όχι για τίποτε άλλο, αλλά για να μην κοροϊδεύουμε κυρίως τον εαυτό μας. Κι όπως θα ‘λεγε κι ο Θουκυδίδης «οι καιροί ου μενετοί»!

 

Δύο εκατομμύρια Έλληνες στο όριο της φτώχειας!

• Αυτά μπορεί να είναι «ψιλά» γράμματα για τη Νέα Δημοκρατία, αλλά είναι η σκληρή αλήθεια. Η φτώχεια των Ελλήνων!

Δυο εκατομμύρια Έλληνες ζουν στο όριο της φτώχειας, σύμφωνα με έκθεση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής. Η Ελλάδα κατέχει τη δεύτερη θέση, όσον αφορά το ποσοστό φτώχειας σε όλη την Ευρώπη. Υπενθυμίζεται, ότι σύμφωνα με τη Eurostat, για τα εισοδήματα του 2005, το όριο φτώχειας στην Ελλάδα ενός ατόμου ανέρχεται στο ποσό των 5.910 ευρώ ετησίως, ενώ για ένα νοικοκυριό τεσσάρων ατόμων ανέρχεται σε 12.411 ευρώ ετησίως. Σύμφωνα με την Eurostat, στην Ελλάδα, το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται στα όρια της φτώχειας μειώνεται με τις κοινωνικές παροχές στο 20%, ενώ χωρίς αυτές τις παροχές είναι 23%. Το 33% των φτωχών στην Ελλάδα είναι άνω των 65 ετών, καθώς οι συνταξιούχοι είναι μία από εκείνες τις κοινωνικές ομάδες (μονογονεϊκές οικογένειες, απολυμένοι, μετανάστες, νέοι κτλ.) που υποφέρουν περισσότερο από τα πενιχρά εισοδήματα και την ακρίβεια.

• Μετά από αυτά ο Καραμανλής μπορεί να βγαίνει και να χαιρετάει τους ψηφοφόρους και οπαδούς γελώντας; Έκανε την Ελλάδα ανυπόληπτη και τους Έλληνες φτωχότερους…

 

Κύριε Καραμανλή, ένα στα τέσσερα Ελληνόπουλα ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας

Ο Καραμανλής έκλεισε την ομιλία του στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του, με την παράθεση της προσωπικής του στάσης απέναντι στα αξιώματα. «Δεν φιλοδοξώ παρά να προσφέρω στον τόπο αυτό, να υπηρετώ τους πολίτες. Στα κατεστημένα συμφέροντα απαντώ ότι δεν συμβιβάζομαι εις βάρος της πατρίδας μου». [Δυστυχώς, δεν θα γελάσουμε!…]

Τότε πώς συμβιβάζεται με τον εαυτό του όταν ένα στα τέσσερα παιδιά στην Ελλάδα ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, ενώ ως προς το ύψος και την αποτελεσματικότητα των κοινωνικών δαπανών για την καταπολέμηση της φτώχειας, η Ελλάδα εμφανίζει από τις πιο χαμηλές επιδόσεις στην Ευρώπη.

Κι επειδή δεν λέμε λόγια του αέρα, πρέπει να ξέρει ότι τα στοιχεία προέρχονται από έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τα έδωσε στη δημοσιότητα ο αρμόδιος επίτροπος κοινωνικών υποθέσεων Βλαντιμίρ Σπίντλα, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ, Δημήτρη Παπαδημούλη.

Το ποσοστό των παιδιών στην Ελλάδα που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας ανέρχεται στο 23%, τη στιγμή που το αντίστοιχο ποσοστό στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπολογίζεται στο 19%. Ο ευρωπαίος επίτροπος Βλαντιμίρ Σπίντλα επισημαίνει ότι τα βασικά αίτια της παιδικής φτώχειας στην Ελλάδα είναι συνήθως ότι δεν εργάζονται και οι δυο γονείς – ιδιαίτερα οι μητέρες – αλλά ακόμα και όταν εργάζονται αμείβονται με πολύ χαμηλό μισθό.

Κύριε Καραμανλή, ή το ξέρατε και αδιαφορούσατε για πέντε χρόνια ή δεν το ξέρατε, οπότε πάλι είναι εις βάρος σας. Ένας άσχετος πρωθυπουργός, που μετά από πέντε χρόνια διακυβέρνησης της χώρας ανακοινώνει για άλλη μια φορά τα αυτονόητα: Θα αντιμετωπίσει τη  φοροδιαφυγή, το λαθρεμπόριο στο πετρέλαιο, την ακρίβεια, την ανεργία, τις κοινωνικές ανισότητες… Θα χτυπήσει το κατεστημένο, τους νταβατζήδες, τα οικονομικά συμφέροντα που θέλουν να τον «ρίξουν»!

Κύριε Καραμανλή είστε αστείος…

 

Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΑΟΡΙΣΤΟ… ΨΕΥΔΕΤΑΙ!

«Πάνω από όλα βρίσκεται η ευθύνη μας για τον τόπο, η έγνοια για τους οικονομικά ασθενέστερους, για τους ανθρώπους που δυσκολεύονται, που ζουν με την αγωνία για την επόμενη ημέρα», τόνισε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη συνεδρίαση της ΚΟ της ΝΔ.

Ο Καραμανλής λέει τα αυτονόητα. Ωστόσο, στα πέντε χρόνια που κυβερνάει [;] είχε γράψει στα παλιά του τα παπούτσια και τον τόπο και τους οικονομικά ασθενέστερους και τους ανθρώπους που δυσκολεύονται και που ζουν με την αγωνία για την επόμενη μέρα!!! Δηλαδή, τι θα κάνει; Αυτό που δεν έκανε επί πέντε χρόνια θα το κάνει τώρα; Θα σκέφτεται συνέχεια τους οικονομικά ασθενέστερους κι εκείνους που δυσκολεύονται και ζουν με την αγωνία για την επόμενη μέρα; Ώστε θα πάψει να σκέφτεται τον Ρουσόπουλο με τα 5-6 σπίτια, τον εκατομμυριούχο Βουλγαράκη, τον Φώλια, τους κουμπάρους, κι εκείνους που βάλανε τις χερούκλες τους στις τσέπες μας και τις αδειάσανε;

Οι πολίτες απαιτούν να ακούσουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα, για την πορεία του τόπου, τις επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης και την καθημερινότητά τους, ανάφερε ο κ. Κ.Καραμανλής και διαβεβαίωσε ότι «η κυβέρνηση βρίσκεται σε διαρκή επαγρύπνηση με σχέδιο και ξεκάθαρες θέσεις».

Έτσι όπως τα λέει τώρα, πάει να πει ότι επί πέντε χρόνια οι πολίτες ναι μεν άκουγαν αλλά το μήνυμα δεν ήταν ξεκάθαρο για την πορεία του τόπου, τις επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης και την καθημερινότητά τους. Συνεπώς ο Καραμανλής και η κυβέρνησή του είναι υπόλογοι απέναντι στους πολίτες, οι οποίοι ζητούσαν ξεκάθαρες κουβέντες και δεν τις άκουγαν! Μπορεί να μας πει το «σχέδιο και τις ξεκάθαρες θέσεις» για όλα αυτά; Αλλά ο Καραμανλής είναι χρόνου… αορίστου!

Ο κ. Κ.Καραμανλής, απευθυνόμενος στους βουλευτές, έκανε λόγο για «νέα διάσταση στο πνεύμα της ομαδικότητας και ζήτησε να ακούει τις απόψεις, τις προτάσεις και τις εισηγήσεις τους, για όλα όσα προκύπτουν μέσα από την κοινωνία.

Μετά το στραπάτσο με τον Δαϊλάκη, προσπαθεί τώρα να τα «μαζέψει». Ποια ομαδικότητα; Ξαφνικά ο Καραμανλής έγινε λάτρης της ομαδικότητας, των δημοκρατικών διαδικασιών;

Η έκθεση οικονομικής συγκυρίας του ΙΟΒΕ αναφέρει:

«Σε όλους τους τομείς της οικονομίας καταγράφεται επιδείνωση. Στη βιομηχανία διατυπώνονται οι δυσμενέστερες εκτιμήσεις για τον όγκο των παραγγελιών, στις υπηρεσίες η τρέχουσα ζήτηση είναι υποτονική, στο λιανικό εμπόριο εξασθενούν οι πωλήσεις, στις κατασκευές και ιδιαιτέρως στα δημόσια έργα διευρύνεται η δυσαρέσκεια από το επίπεδο των εργασιών. Η καταναλωτική εμπιστοσύνη το Σεπτέμβριο υποχωρεί σημαντικά, σημειώνοντας νέο χαμηλό ιστορικό, με δυσμενείς προβλέψεις για τη χρηματοοικονομική κατάσταση του νοικοκυριού».

Κύριε Καραμανλή, αυτά είναι τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας.  Για πες μας αν τα έχεις υπόψη σου! Με αυτά, μπορεί να ασχοληθεί η κυβέρνηση;

 

Η ΤΡΕΛΑ ΤΗΣ ΤΖΕΝΗΣ ΒΑΝΟΥ!

Διάβαζα στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Espresso τις μπούρδες της τραγουδίστριας Τζένης Βάνου. Ήξερα ότι ψηφίζει Νέα Δημοκρατία αλλά ότι θα είναι «τρελή» μαζί της δεν το ήξερα. Βλέπετε τον τίτλο: «Έχω τρέλα με τον Καραμανλή»! Για ποιο λόγο έχεις «τρέλα» κυρία Τζένη μας; Καλύτερα όμως να διασκεδάσουμε, διαβάζοντας:

Η Τζένη Βάνου δεν διστάζει να μιλήσει για τον πρωθυπουργό: «Ο ίδιος έχει δηλώσει στο παρελθόν πως του αρέσω εγώ και ο Καζαντζίδης» και συνεχίζει: «Προσωπικά τον εκτιμώ πολύ, όπως θαύμαζα και τον αείμνηστο θείο του, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Δυστυχώς, τον τελευταία καιρό δεν έχουν αποδειχτεί της ίδιας αξίας με αυτόν κάποιοι συνεργάτες του. Ένα διάστημα έκανα παρέα με τον συχωρεμένο τον πατέρα του, τον κυρ-Αλέκο, αλλά και η αδελφή μου ήταν παλιότερα μαζί του στα πρώτα τρεχάματα της ΟΝΝΕΔ… Γνωρίζω λοιπόν τη δύναμη του χαρακτήρα του και λέω μέσα από την καρδιά μου πως ο Κώστας Καραμανλής είναι ο πιο αγαπημένος μου Ελληνας».

Η μεγάλη κυρία του τραγουδιού μιλά και για τη σύζυγο του Κώστα Καραμανλή: «Βέβαια, και η Νατάσα ήταν φαν μου. Ερχόταν με φίλους της στα κέντρα της Θεσσαλονίκης όπου τραγουδούσα. Τότε δεν ήταν ακόμα παντρεμένη με τον Κώστα. Απλώς είχαν δεσμό. Λίγο πριν βγω στη σκηνή ερχόταν ο Καραμανλής για να με ακούσει και μόλις τελείωνα το πρόγραμμά μου, έφευγε μαζί με τη Νατάσα του» .

Άκουσον-άκουσον: ο πιο «αγαπημένος της Έλληνας»!!! Φρίξον ήλιε… Κόψε κάτι κυρία Τζένη γιατί θα μας κάνεις να σιχαθούμε τη νιότη μας που τραγουδούσε τα τραγούδια σου!

 

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΟΥ Ενιαίου Τέλους ΑΚινήτων

ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ  !!!!

Έμειναν μόνο 15 μέρες πριν την οριστική παράδοση των προσωπικών μας δεδομένων στις παρακάτω δυο ιδιωτικές εταιρίες — που τι ειρωνεία είναι οι μεγαλύτεροι αντίπαλοι στο χώρο των εκτυπώσεων — με υποτιθέμενο σκοπό των αποστολή ειδοποιητηρίων Ε.Τ.ΑΚ.

Ναι, σωστά καταλάβατε! Όλα τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα σας (ΑΦΜ, ταυτότητα, διεύθυνση του φορολογούμενου, όνομα και ΑΦΜ συζύγου, αριθμός όνομα και ΑΦΜ τέκνων)

Όλων των ιδιοκτητών ακινήτων που υπέβαλαν έντυπο ε9 καθώς και όλα τα στοιχεία των ακινήτων που έχετε στην κατοχή σας παραδίδονται με μορφή αρχείου στις δυο παραπάνω εταιρίες [ του Ν. Λύκου και του Ανδρέα Δρυμιώτη] για να εκτυπώσουν και να φακελώσουν τα ειδοποιητήρια του Ε.Τ.ΑΚ.

Πρακτικά, ο υπουργός κος Αλογοσκούφης χαρίζει στις δυο παραπάνω εταιρίες,  τη βάση δεδομένων του περιουσιολογίου όλων των Ελλήνων.

Το γιατί γίνεται αυτό είναι προφανές. Θέλει να παραδώσει στα χέρια των κολλητών του το πιο κρίσιμο και πιο καλά φυλαγμένο αρχείο του υπουργείου Οικονομικών με σκοπό να το μοσχοπουλήσουν αυτοί σε τράπεζες, εισπρακτικές, ασφαλιστικές και άλλες εταιρίες που θα ήθελαν σαν τρελοί να το έχουν στα χέρια τους και να το χρησιμοποιούν.

Η Γ.Γ.Π.Σ. σίγουρα θα μπορεί και θα προλαβαίνει την έγκαιρη αποστολή των ειδοποιητηρίων (το έχει αποδείξει άλλωστε με τις τόσες εφαρμογές που εξυπηρετεί καθώς και το πλήθος των επιτυχημένων διασταυρώσεων που διενεργεί). Οποιαδήποτε άλλη δικαιολογία δεν μας πείθει.

Ακόμα όμως προλαβαίνουμε. Διαδώστε το θέμα. Δημοσιεύστε τις αντιρρήσεις σας σε εφημερίδες και περιοδικά. Εκφράστε τις ανησυχίες σας στα blog. Φωνάξτε για να διαφυλάξουμε το απόρρητο των προσωπικών μας στοιχείων και των ατομικών μας δεδομένων

• Το παραπάνω μήνυμα μου το έστειλε μια πολύ καλή φίλη που έχει μονίμως τις κεραίες της εν εγρηγόρσει. Δεν πρόλαβα να το σκεφτώ και το ανάρτησα… Να πολλαπλασιάσουμε τις ανησυχίες μας!!!

 

Ο ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Η Βαστίλλη δεν πρόκειται να πέσει με τις διαμαρτυρίες του Τσίπρα ούτε με την αλαζονική συμπεριφορά του Αλαβάνου.

Είναι ορισμένα στελέχη [μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού] του ΣΥΡΙΖΑ που μάλλον διαφωνούν με τις θέσεις του Τσίπρα και του Αλαβάνου, οι οποίοι αρνούνται κατ’ εξακολούθηση να τείνουν χείρα συνεργασίας στις επίμονες προσκλήσεις του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, όταν καλούνται να δώσουν εξηγήσεις, κάπου τα μπερδεύουν. Δεν θέλουν να δουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει ξεκάθαρο προγραμματικό λόγο, ότι έχει θέσεις για όλα τα θέματα και προβλήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία, ότι έχει κυβερνητικό πρόγραμμα κι ότι ο πρόεδρός του, ο Γιώργος Παπανδρέου έχει συνέπεια λόγων και πράξεων. Δεν θα μπω στο θέμα της συμπεριφοράς, διότι ο Παπανδρέου σέβεται φίλους και εχθρούς.

Λοιπόν, στην Ελλάδα ζούμε κι έχουμε ακούσει ουκ ολίγες φορές τους δυο αρχηγούς του ΣΥΡΙΖΑ να μιλούν με απαξιωτικό τρόπο και για το ΠΑΣΟΚ αλλά και για τον Παπανδρέου. Ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ [και ο Παπανδρέου, φυσικά] επιμένει, στον προσανατολισμό μιας συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά το γεγονός ότι τα αποτελέσματα των πρόσφατων δημοσκοπήσεων δείχνουν ΑΝΑΤΡΟΠΗ των δεδομένων. Το ΠΑΣΟΚ πλέον σε όλες τις δημοσκοπήσεις έχει πάρει κεφάλι και σταθερά προηγείται, όπως επίσης και ο Παπανδρέου. Τα ποσοστά μεγαλώνουν αντιστρόφως σε σχέση μ’ εκείνα της Νέας Δημοκρατίας και ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει άμεσα να ξαναβρεθεί με μονοψήφιο ποσοστό!

Ήδη ακούγονται κάποιες φωνές που λένε ότι πρέπει να ξανασκεφτούν το ενδεχόμενο μιας συνεργασίας ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Διάβαζα σήμερα μια συνέντευξη του Μιχάλη Παπαγιαννάκη στην εφημερίδα «Ημερησία», και δίνει μια διαφορετική οπτική.  Διαβάστε κι εσείς ένα απόσπασμα:

Η αξιωματική αντιπολίτευση πείθει ως εναλλακτική πρόταση; Τι χρειάζεται ακόμη;

Νομίζω ότι σήμερα χαρακτηρίζεται, σε μεγάλο βαθμό, από αντίστοιχα προβλήματα, παρά την τρέχουσα προσπάθεια πολιτικής και προγραμματικής ανασυγκρότησης αντιπολιτευτικού λόγου και πρότασης διακυβέρνησης. Σε πολύ σημαντικά ζητήματα δεν έχει ξεκαθαρίσει τι επιδιώκει και σε ποια βάση προσπαθεί να πείσει σχετικώς τους πολίτες: παιδεία, δημόσια παρέμβαση στην πορεία της οικονομίας, εξωτερική πολιτική (τι ακριβώς θα υποστηρίξει ως προς τις διαφαινόμενες εξελίξεις και προτάσεις για το «Μακεδονικό»;…), οικολογική ανασυγκρότηση της οικονομίας και της πολιτικής κ.λπ.

Πιστεύετε ότι ο δικομματισμός μπορεί να επανέλθει; Ή εισερχόμαστε στην πολιτική των συμμαχικών κυβερνήσεων;

Ο δικομματισμός δέχεται για την ώρα δημοσκοπικές απειλές, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ήδη «έφυγε», ώστε να μιλάμε για επιστροφή του! Ή ακόμη και για ενδεχόμενη ανακαίνισή του μέσα από κάποιον ασαφή «διπολισμό», ο οποίος θα μπορούσε απλώς να επαναφέρει τα ίδια περίπου χαρακτηριστικά ως προς το πολιτικό σύστημα και τη διακυβέρνηση της χώρας. Κυβερνήσεις συμμαχιών είναι κάτι διαφορετικό, εάν βεβαίως βασίζονται σε προγραμματικές και πολιτικές συγκλίσεις και συμφωνίες που θα προέκυπταν ανάμεσα σε αυτόνομες και διακριτές πολιτικές οντότητες.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ισχυρά την περίπτωση το ΠΑΣΟΚ να είναι πρώτο κόμμα και με τον ΣΥΡΙΖΑ να μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση. Σας… τρομάζει το ενδεχόμενο;

Με προβληματίζει ιδιαίτερα, και μάλιστα από τη στιγμή που δημοσκοπικά τουλάχιστον φαίνεται πολύ πιθανό. Πιστεύω πάντως ότι αν προκύψει τέτοιο ενδεχόμενο, θα υπάρξει ισχυρή πίεση προς όλους να ξαναδούν τα πράγματα και τις προοπτικές με νέο τρόπο, αφήνοντας στην μπάντα αντιλήψεις που θεωρούνται αυτονόητες και δεδομένες, φοβίες απέναντι στις εξελίξεις, τάσεις για αποφυγή ευθυνών και εξορκισμού του «κυβερνητισμού», ό,τι κι αν σημαίνει αυτό το τελευταίο…

Ουσιαστικά ο Παπαγιαννάκης λέει ότι «αλλάζουν πολλά αν το ΠΑΣΟΚ είναι πρώτο κόμμα στις εκλογές…». Επιπλέον, ως «έλλειμμα αυτοπεποίθησης», χαρακτηρίζει την άρνηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ να συμμετάσχει σε διάλογο με το ΠΑΣΟΚ για ευρύτερες πολιτικές ή και προγραμματικές συγκλίσεις… Δηλαδή, αν δεν είναι πρώτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ, δεν… υπάρχει περίπτωση συνεργασίας;

Οι απαντήσεις του, βέβαια, πολύ θα θέλαμε να είναι πιο σαφείς, κρυστάλλινες. Αλλά ακολουθούν την τακτική μιας καιροσκοπικής διάθεσης, η οποία έχει κατακυριεύσει τον Τσίπρα και τον Αλαβάνο. Δικαίωμά τους να κατακρίνουν τους πάντες. Όμως αυτή η στάση τους δεν έχει σχέση με τη διαλεκτική. Αντιθέτως, δεν θέλουν το ΠΑΣΟΚ στην  εξουσία. Τους ενδιαφέρει η Δεξιά ή η ακυβερνησία για να «χορεύουμε» όλοι στο ρυθμό που θα ήθελαν αυτοί. Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προγραμματικό λόγο και το ΠΑΣΟΚ δεν έχει; Δεν υπάρχουν προγραμματικές και πολιτικές συγκλίσεις ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ; Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ κρατάει στα χέρια του το αλάθητο και τη ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ και το ΠΑΣΟΚ είναι το ίδιο με τη Νέα Δημοκρατία; Θα μας τρελάνουν;

Και βέβαια δεν μπορώ να δεχτώ τη στάση εκείνων των ψηφοφόρων που κάποια στιγμή πίστεψαν ότι είναι αρκετό για τον ΣΥΡΙΖΑ να διαμαρτύρεται εκ του ασφαλούς, αφού ποτέ δεν πρόκειται να δει κυβερνητική εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πράγματι ένα κόμμα διαδήλωσης! Όποιοι βολεύονται μ’ αυτή την τακτική, δεν έχουν παρά να στηρίζουν την «μαθητική» πολιτική συμπεριφορά του Τσίπρα. Αλλά πρέπει να καταλάβουν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι πλέον εκείνο που ξέρανε. Μόνο το ΠΑΣΟΚ είναι σε θέση να πάρει την κυβερνητική εξουσία.Δεν μας μένει παρά να το στηρίξουμε, διότι η Δεξιά αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, σμπαράλιασε την οικονομία, φτώχυνε τους Έλληνες, που χάσανε την αγοραστική τους δύναμη, μείωσε το διεθνές κύρος της, και ξαμόλησε τα πεινασμένα στελέχη της να λαφυραγωγήσουν το κράτος.