ΠΟΙΟΙ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΤΙΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ;;;

• http://nikoslagadinos.blogspot.gr/2014/05/blog-post_20.html

Ακούστηκε πολύ τα τελευταία χρόνια, κυρίως μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, ότι έχουμε το τέλος των ιδεολογιών και όλοι όσοι δεν είχαν ποτέ σχέση με το μαρξισμό και την πολιτική σκέψη, βρήκαν την ευκαιρία να πλιατσικολογήσουν σ’ ένα κόσμο που κοιτάει κατάπληκτος τις ραγδαίες αλλαγές που συμβαίνουν γύρω του. Υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα που σχετίζεται με τη διάσταση ιδεολογίας και πολιτικής. Είναι αλήθεια ότι στον αιώνα μας είδαμε να συντρίβονται όνειρα και προσδοκίες, αλλά είδαμε και νιώσαμε την πολιτική πρακτική με το πρόσχημα της ιδεολογίας να οικοδομεί μια κοινωνία υποταγμένη στις επιθυμίες των λογιστών του μεγάλου κεφαλαίου.

Μπορεί, πράγματι, να είχαμε το τέλος των ιδεολογιών, αλλά αυτό έγινε όταν οι ιδεολογίες μπήκαν στην υπηρεσία της πολιτικής και μάλιστα της ανταγωνιστικής κομματικής λογικής. Μετρήθηκαν στην προκρούστεια κλίμακα μιας κοινωνίας που πίστεψε ότι βρήκε απαντήσεις στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου, ενώ ο κομματικός καιροσκοπισμός, πεδικλωμένος και στην ιδιοτέλεια ορισμένων κατ’ επάγγελμα πολιτικών, επιχείρησε να καλυφθεί πίσω από δήθεν κοινωνικές επιδιώξεις. Έχουμε το τέλος των ιδεολογιών, αλλά έχουμε και την απουσία πολιτικών αρχών και ιδεών από τους κομματικούς σχηματισμούς που ευαγγελίζονται «λύσεις» για τα καυτά προβλήματα της κοινωνίας.

Σχεδόν όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί σήμερα τοποθετούνται στο λεγόμενο αντιμνημονιακό στρατόπεδο, για να σώσουν τη χώρα, κι έτσι έχουν παραμεριστεί ιδεολογίες  και άλλες πολιτικές αξίες. Όλοι επιζητούν τη σωτηρία της χώρας, αλλά ο καθένας έχει το δικό του τρόπο, και υποτίθεται το δικό του σχέδιο. Πραγματικά χρειάζονται άμεσα πρακτικές λύσεις και ένα όραμα για να ξέρουμε που πατάμε και ποιους δρόμους θα περπατήσουμε.

Οι λύσεις, όποιες κι αν είναι αυτές, δεν γίνεται να είναι αποστεωμένα ιδεολογήματα και σχέδια. Χωρίς ιδεολογικό φορτίο, καμιά λύση δεν είναι ικανή να οδηγήσει στην ευημερία. Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι οδηγούμαστε σε κοινωνίες ολοκληρωτικές. Η ωριμότητα της πολιτικής έχει άμεση συνάφεια με την αναγνώριση των λαθών της. Είναι βέβαιο ότι η πολιτική πρακτική σκότωσε τις ιδεολογίες και οι διάφοροι δημαγωγοί και λαϊκιστές αναλώνονται στο κυνήγι μαγισσών. Όλοι έχουν ένα άλλο σχέδιο, το οποίο όμως κανείς δεν γνωρίζει, αλλά όλοι επιφυλάσσονται να το εφαρμόσουν αφού πρώτα «σκοτώσουν» τους μνημονιακούς!!!!!

Όμως, ποιος δεν είναι αντιμνημονιακός;;; Όλος ο ελληνικός λαός δεν θέλει τα μνημόνια, δεν θέλει την ανεργία, δεν θέλει τη φτώχεια, αλλά θέλει να νιώσει ασφάλεια, να έχει την εργασία του, να μπορεί να εξασφαλίσει τα παιδιά του… Ωστόσο, είναι δύσκολο να εντοπίσει κανείς ποιοι είναι εκείνοι που μπορούν να συμβάλουν και να ποδηγετήσουν για την οικοδόμηση μιας νέας εθνικής συνείδησης που θα είναι ικανή ν’ ανταποκριθεί στις αξιώσεις που διεκδικεί από τον πολίτη η νέα κοσμογονική εποχή μας. Πρέπει να επισημάνω ότι τα τελευταία χρόνια, σε γενικές γραμμές, δεν διαπίστωσα ότι υπήρξαν πολιτικοί που επιδόθηκαν με ακοίμητο ζήλο σε μια συνειδητή και ορθολογική αποτίμηση των αξιών της εθνικής ζωής.

Η περίπτωση του Γιώργου Παπανδρέου ίσως αποτελεί μια εξαίρεση, που όμως αμαυρώθηκε από τις αντιδράσεις φίλων και εχθρών, από τις αντιδράσεις του επιχειρηματικού και εκδοτικού κατεστημένου και φυσικά από τη συντηρητική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επ’ ουδενί δεν δέχομαι τις αιτιάσεις όλων εκείνων που τον πολέμησαν και ακόμη των πολεμούν. Και τούτες εδώ τις γραμμές αν τις διαβάσουν κάποιοι που τον έχουν στα μαύρα κατάστιχα, θα εκνευριστούν. Είναι όμως αλήθεια ότι ελάχιστοι αντιμετώπισαν με ψυχραιμία την πολιτική στάση του Παπανδρέου. Απλώς βρήκαν την ευκαιρία να τον θεωρήσουν αποδιοπομπαίο τράγο ενός σάπιου πολιτικού συστήματος, κι αφού του τα είχαν φυλαγμένα για διαφόρους λόγους κι επειδή ήταν γιος του Ανδρέα Παπανδρέου.

Δηλαδή, ο Παπανδρέου έφερε τα μνημόνια;;; Ο Παπανδρέου τα έφερε ή η καταστροφική πολιτική της προηγούμενης καραμανλικής πενταετίας και η διεθνής οικονομική κρίση;;; Αλλά, για ιδιοτελείς λόγους το αντιπαρέρχονται αυτό λες και ο Παπανδρέου ήταν μανιακός του δανεισμού. Θα έλεγα ότι γνώριζε τον κίνδυνο για την προσωπική πολιτική του εξέλιξη και προοπτική. Όμως προείχε η προσπάθειά του να κάνει ό,τι ήταν δυνατό για να σωθεί η χώρα. Και φυσικά δεν περιμένουμε να πουν ποτέ την αλήθεια τα επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα, τα οποία συνωμοτικά, σχεδιάζουν την επόμενη μέρα σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.

Το αστείο είναι ότι όλοι έχουν λεηλατήσει τον Παπανδρέου και την πολιτική του. Ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από το ν’ ακολουθήσουν την πολιτική του. Τα συνθήματα του ΠΑΣΟΚ, την πολιτική πρακτική του ΠΑΣΟΚ έχει αρπάξει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Το μόνο που τον διαφοροποιεί είναι ότι θέλει να διώξει όλους τους άλλους και να σκίσει τα μνημόνια!!! Αυτή τη στιγμή τα ποσοστά του έχουν χτυπήσει ταβάνι και δεν πάνε παραπάνω. Ωστόσο, επιμένει κι έφτασε στο σημείο ο Τσίπρας να μιλάει ανενδοίαστα για δημοψήφισμα, που όταν το έλεγε ο Παπανδρέου, έγιναν αυτά που όλοι γνωρίζουμε.

Δείτε και την περίπτωση του Ποταμιού, ενός μορφώματος που όχι μόνον δεν έχει ιδεολογία, αλλά και ο κατά δική του ομολογία ηγέτης και πρόεδρός του είναι χαμένος στο διάστημα, αγνοώντας στοιχειώδεις κανόνες πολιτικής συμπεριφοράς. Και οι άνθρωποι που τον πλαισιώνουν, σ’ ένα μεγάλο ποσοστό, είναι άσχετοι από τα πεπραγμένα της δημιουργίας αυτού του «κόμματος». Νομίζουν ότι είναι κάτι το καινούργιο, ότι θα φέρει τον αέρα μιας αλλαγής στη χώρα, ότι θα διώξουν τους παλιούς για να εγκατασταθούν οι ίδιοι που θεωρούν εαυτούς άσπιλους, αμόλυντους και άφθαρτους!!! Να φανταστείτε ότι ο αρχηγός του πήγε να ψηφίσει έχοντας στην πλάτη του το σακίδιο που θέλει να το κάνει σήμα κατατεθέν. Δηλαδή, δεν ξέρει κανείς πώς να τον αντιμετωπίσει. Είναι κυριολεκτικά απολιτίκ και ο ίδιος αλλά και οι περισσότεροι από τους ακολούθους του.

Την ιδεολογία σας να μας πείτε!!! Εκεί είναι το ζήτημα. Αλλά, ο υποστηριζόμενος από το κατεστημένο των μέσων μαζικής ενημέρωσης αρχηγός του Ποταμιού, οργανώνει το προσωπικό του ημερολόγιο με βλακώδεις φραστικές μπουρμπουλήθρες και φωτογραφικές πόζες λες και κάνουμε καλλιστεία. Η χώρα δεν χρειάζεται καλλιστεία, αλλά καθαρό λόγο, θέσεις, ιδεολογία και όραμα.

 

ΤΟ ΚΑΣΚΟΛ, ΤΟ ΠΕΤΣΙΝΟ ΜΠΟΥΦΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΥΦΟΣ Α ΛΑ ΚΛΟΥΝΕΪ

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ Θ’ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ... και πολύ περισσότερο τη διακήρυξη του κόμματός του. Αυτό το κείμενο που ήδη κυκλοφορεί είναι μια απλή έκθεση ιδεών με κάποιες διαπιστώσεις που μπορεί να κάνει ο καθένας – και είναι προφανές ότι καθημερινά όλοι μας λέμε παρόμοια πράγματα για την εν γένει πολιτική και κοινωνική κατάσταση στη χώρα μας.

Ομως η εύκολη διαπίστωση είναι πως όλα τα βλέπει ο Σταύρος μέσω του τηλεοπτικού φακού και το τελικό αποτέλεσμα είναι πάντα μια πολύ καλά σκηνοθετημένη και μονταρισμένη εκπομπή. Δηλαδή, στο τελικό αποτέλεσμα έχει ύψιστη συμμετοχή ο σκηνοθέτης με τον οπερατέρ που έχει κάνει κυριολεκτικά διατριβή πάνω στον Σταύρο Θεοδωράκη και αυτό μπορεί κανείς να το διαπιστώσει με τις άπειρες φωτογραφίες του που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και δείχνουν ένα Θεοδωράκη να κυκλοφορεί ανάμεσα σε ερείπια, σε μοναχικούς δρόμους, σε νυχτερινά τοπία, να χάνεται στο βάθος του δρόμου ή να εμφανίζεται ξαφνικά σε μια ανηφόρα και πάντα με το σακίδιο περασμένο στους ώμους σαν παιδαρέλι που τρέχει να προλάβει την προπόνηση ή το πρόγραμμα στο γυμναστήριο…

 

Ο ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΤΟΥΣ ΣΚΟΡΠΙΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!

• nikoslagadinos.blogspot.gr

Όλη αυτή η ιστορία με το ΠΑΣΟΚ, τον Γιώργο Παπανδρέου και την δραματική αποπομπή του από την κυβερνητική εξουσία με παραπέμπει κατά ένα παράξενο τρόπο στον Ιησού Χριστό, όταν οι κεραυνοί του Γολγοθά σκόρπισαν τους άλλοτε συνοδοιπόρους του στους πέντε ανέμους, που ξαφνικά βρέθηκαν αναστατωμένοι και χαμένοι για τα όσα είχαν συμβεί μέσα σε ελάχιστο χρόνο και για τα οποία ουδέποτε είχαν προετοιμαστεί, αφού δεν μπορούσαν ποτέ να τα φανταστούν. Βέβαια εκείνος που θ’ αρπάξει την ευκαιρία του γεγονότος της Σταύρωσης ήταν ο Παύλος, ο αυτοχειροτόνητος και παθιασμένος αγγελιαφόρος του Χριστού, το κήρυγμα του οποίου βρήκε πρόσφορο έδαφος σε φτωχούς, τεχνίτες, λιμενεργάτες, σκλάβους, γυναίκες…

Παρότι ο Παύλος κυνηγήθηκε, και κατηγορήθηκε για χίλια δυο, εντούτοις με τις Επιστολές του, που ήσαν πνοές από ανάσα πυρωμένη, πάλεψε με πάθος, λες και το μυαλό του είχε αστροπελέκια, έκανε τρομερό αγώνα για να διαδώσει και να οργανώσει τη νέα θρησκεία. Εμείς σήμερα δεν ψάχνουμε για κανέναν Παύλο κι ούτε φυσικά αναζητούμε κάποια νέα θρησκεία.

 

ΑΔΙΕΞΟΔΟ ή η μεγάλη έκρηξη, ο ΣΥΡΙΖΑ και η δημιουργική καταστροφή αυτού του συστήματος;;;

• http://nikoslagadinos.blogspot.gr/

Ίσως στεναχωρώ κάποιους φίλους με την συνεχή ενασχόλησή μου με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πρέπει να πιστέψουν ότι αυτά που γράφω είναι η αποτύπωση της αγωνίας μου για το πολιτικό μέλλον του τόπου μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η εναλλακτική λύση στο πολιτικό αδιέξοδο. Κι εγώ θα ήθελα να είναι, αλλά δεν μ’ έχει πείσει. Όμως, οι δημοσκοπικές έρευνες -διατεταγμένες ή όχι, αληθινές ή ψεύτικες, τον φέρνουν πρώτο κόμμα και πιθανόν [παρότι εγώ το βλέπω σχεδόν αδύνατο] ν’ αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες. Αυτό θέλουν κάποιοι, διότι πιστεύουν ότι οι Συριζαίοι είναι αδιάφθοροι, άφθαρτοι, ανεπίληπτοι και φυσικά έχουν καινούργιες ιδέες. Επιπλέον είναι και το επιχειρηματικό και μιντιακό κατεστημένο που έχει στο τραπέζι του κάποια σενάρια και τα οποία αναλόγως της συγκυρίας τα σπρώχνει κι όποιο «κάτσει». Αυτά φυσικά οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν τα βλέπουν ή δεν θέλουν να τα βλέπουν, διότι πιστεύουν στην «αγνότητα» του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως είναι έτσι;;;

Εγώ θα ήθελα κι αυτοί που διάκεινται φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ [και που προσχώρησαν χωρίς να ξέρουν τι πιστεύουν], να κάνουν μια προσπάθεια ν’ απαλλαγούν από το μίσος τους κατά του ΠΑΣΟΚ ή της Δεξιάς και να δουν τα πράγματα με ωριμότητα. Και αναφέρομαι τώρα σε όλα αυτά τα ονόματα των στελεχών του που διακινούνται συνεχώς στο προσκήνιο με αφορμή τα πόθεν έσχες για την οικονομική τους επιφάνεια αλλά θα πρόσθετα και για την αλαζονική συμπεριφορά τους προς όλους τους άλλους που ΔΕΝ είναι ΣΥΡΙΖΑ. 

 

ΕΠΙΘΥΜΩ ΝΑ ΞΑΝΑΧΤΙΣΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!!

• http://nikoslagadinos.blogspot.gr

Επειδή η κατάσταση πια έχει φτάσει στο μη περαιτέρω και δεν υπάρχουν περιθώρια αναμονής, θεώρησα ότι ήρθε η ώρα ν’ αντιταχθούμε στους οπαδούς του νεοφιλελευθερισμού που έχουν ανατρέψει τις ζωές των απλών ανθρώπων κι έχουν δημιουργήσει μία ανθρωπιστική τραγωδία σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και την αγαπημένη μας Ευρώπη.

Γι’ αυτό σας λέω ότι χρειάζεται ένα μέτωπο κατά της λιτότητας, των πλειστηριασμών, των χαρατσιών, των φόρων, των απολύσεων, ένα μέτωπο που θα βάλει φρένο στους πολιτικάντηδες, τους κρυπτοήρωες, τους κομματάρχες, τους καιροσκόπους, τους τυχοδιώκτες, τους τηλε-εισαγγελείς, τους απατεώνες, τους φοροφυγάδες, τους διαπλεκόμενους δημοσιογράφους/εκδότες/καναλάρχες…

 

ΛΟΙΠΟΝ, ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;;;

 

 

• http://nikoslagadinos.blogspot.gr/

ΔΕΝ υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση ανίκανη. Αυτό είναι δεδομένο. Όπως είναι δεδομένο ότι έχουμε και μια αντιπολίτευση εξίσου ανίκανη. Για μένα δεν υπάρχει το δίλημμα ν’ αποφασίσω αν θα πάω με τον ένα ή με τον άλλον. ΔΕΝ ΠΑΩ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ!!! Απλώς νιώθω ότι σε πολλούς συμπολίτες υπάρχει ο δραματικός διχασμός της συνείδησης. Και είναι αλήθεια ότι κι εγώ, συνειδητά ή υποσυνείδητα εξακολουθώ ν’ αντικρίζω το φαινόμενο του βίου με ηθικό γνώμονα τις παλιές ηθικές αξίες. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι επειδή είναι «παλιές» ότι είναι και άχρηστες. Κάθε άλλο. Και η έννοια της δημοκρατίας είναι παμπάλαιη, αλλά είναι η μοναδική στ’ όνομα της οποίας όλοι ορκιζόμαστε.

 

 

 

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΕΤΑΠΡΑΤΩΝ

• ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ

ΠΡΕΠΕΙ ν’ αποκρουστεί η κοινωνική αντεπανάσταση που επιχειρείται από την δικομματική κυβέρνηση, η οποία έχει υιοθετήσει την αδιαλλαξία και τον αυταρχισμό και εκείνο που διακρίνει και καθορίζει την φυσιογνωμία και τις «επιλογές» της νεο-φιλελεύθερης αυτής κυβέρνησης είναι ότι αποτελεί μια κυβέρνηση πολιτικών μεταπρατών. Μια κυβέρνηση που δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της για την εθνική και οικονομική πορεία της χώρας, παρά τις περί του αντιθέτου κραυγές της, αλλά μια κυβέρνηση που αναθέτει, που εκχωρεί, που ξεπουλάει. Μια κυβέρνηση που δεν δεσμεύεται για τίποτα, αλλά που εναποθέτει την προοπτική της πορείας της χώρας στους ξένους παράγοντες, στην οικονομική ολιγαρχία, στα μεταπρατικά κυκλώματα.

Υπό κηδεμονία βρίσκεται και ολόκληρη η οικονομική πορεία του τόπου, αφού πλέον τον έλεγχό της ασκούν η Τρόικα, οι κοινοτικοί οικονομικοί μηχανισμοί, η Μέρκελ και ο Σόιμπλε και όχι η κυβέρνηση της Ελλάδας. Ξεπουλιέται ολόκληρος σχεδόν ο δημόσιος και ο κοινωνικός τομέας στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Και «μετατοπίζεται» ένα μεγάλο τμήμα του δημόσιου πλούτου και των κοινωνικών πόρων προς τον ιδιωτικό τομέα, ώστε οι εργαζόμενοι [όσοι πλέον είναι εργαζόμενοι] να γίνουν δέσμιοι, για τα στοιχειώδη κοινωνικά τους δικαιώματα, των πιο απάνθρωπων μηχανισμών της κερδοσκοπίας.

 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΧΕΙ ΕΞΑΠΟΛΥΣΕΙ Η ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ…

• ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ

ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ ΤΟΥΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ έχει εξαπολύσει στο εσωτερικό της χώρας μια «κοινωνική αντεπανάσταση», ενώ στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής ακολουθεί συμπεριφορά δορυφόρου που έχει την αναφορά της σε δυο τουλάχιστον αφεντικά: στους Γερμανούς και στους Αμερικανούς.
Εχουμε παραδοθεί άνευ όρων στους δανειστές και σ’ εκείνους που θέλουν να κουλαντρίζουν τις τύχες της Ευρώπης και του κόσμου. Η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης συμβαδίζει με την κοινωνική πολιτική της. Είναι η πολιτική ενός δορυφόρου. Δεν έχει εθνική στρατηγική – οι πράξεις της, σπασμωδικές και ατελέσφορες, γίνονται με στόχο να ικανοποιήσουν ξένα κέντρα αποφάσεων ή και να εκτελέσουν εντολές. Η επαιτεία δεν αποδίδει. Πότε θα το καταλάβει αυτό η κυβέρνηση του Σαμαρά και του Βενιζέλου;
Έχει γίνει πλέον αντιληπτό ότι με την κυβέρνηση-ανατροπέα των κοινωνικών και οικονομικών κατακτήσεων του λαού μας, συμβαδίζει και η αυθαιρεσία και ο αυταρχισμός. Η δικομματική κυβέρνηση καταπατά την ηθική τάξη και την αξιοκρατία σε όλες τις επιλογές. Έλλειψη κάθε ευαισθησίας. Δεν τηρούνται πλέον τα στοιχειώδη προσχήματα. Οι απολύσεις στην δημόσια διοίκηση έχουν πάρει τρομακτικές διαστάσεις.

• Πού θα σταματήσουν;;;
• Ποιος θα τους σταματήσει;;; 
• Πότε θα σταματήσουν οι γονυκλισίες στους δανειστές;;;  
• Κουραστήκαμε να πληρώνουμε χαράτσια και φόρους, ενώ μειώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις, και χιλιάδες άνθρωποι είναι στην ανεργία

 

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΤΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ… ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΝΑ ΤΑ ΒΡΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ;;;

• ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ

Η πολιτική που ασκεί η δικομματική κυβέρνηση είναι καταστροφική και γι’ αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία. Περιμένουμε κάποια στιγμή να μας πουν ότι τα λεφτά μας, πιάνουν τόπο. Εννοώ τα λεφτά που δίνουμε κάθε λίγο στα χαράτσια, στην Εφορία κ.λπ. Αλλά αυτό φαίνεται ότι θ’ αργήσει πολύ να γίνει.

Από την άλλη μεριά είναι η πολιτική των πυροτεχνημάτων που ανήκει αποκλειστικά στον ΣΥΡΙΖΑ και είναι αυτή η πολιτική που θα τον καθηλώσει εκεί που τώρα βρίσκεται κι ακόμα παρακάτω …

Η κακή διακυβέρνηση της χώρας από τους Σαμαρά-Βενιζέλο-Στουρνάρα, έχει οδηγήσει πολλούς από τους πολίτες που τα προηγούμενα χρόνια στήριζαν κυρίως το ΠΑΣΟΚ, να στραφούν στην στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ.

 

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ!! ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΤΟΥ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΛΟΓΟ!!!

 

 

• ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ

ΕΥΤΥΧΩΣ ΗΣΥΧΑΣΑ που ο πρόεδρος της Βουλής αντέδρασε, λέγοντας ότι θα αποβάλλεται όποιος προσβάλλει το Κοινοβούλιο!!! Μεταξύ άλλων ο Μεϊμαράκης είπε ότι οι εκφράσεις που ακούστηκαν μέσα στην αίθουσα της Βουλής «ξέφυγαν από κάθε όριο, προβλημάτισαν πάρα πολύ το Προεδρείο»!! Γι’ αυτό σας λέω ότι τώρα νιώθω πιο ήσυχος αφού ο πρόεδρος… προβληματίστηκε. Ανάρτησα και τη φωτογραφία διότι στο πρόσωπό του απλώς συμπυκνώνεται η σημερινή καταβύθιση της ελληνικής πολιτικής ζωής. [Διαβάστε με τι κοσμητικά επίθετα είχε στολίσει ο Μεϊμαράκης τον τότε βουλευτή του ΛΑΟΣ Ι. Κοραντή: «Ο Μεϊμαράκης έβρισε τον Κοραντή μέσα στη Βουλή»]

Κι αν διαγραφούν -όπως πρότεινε- από τα πρακτικά αυτές οι «χυδαίες εκφράσεις», τι θ’ αλλάξει;;; Το επίπεδο των μελών της εθνικής αντιπροσωπείας δυστυχώς είναι πολύ χαμηλό και δεν μας περιποιεί τιμή. Υπήρξαν και καλύτερες εποχές. Πάντως, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν ό,τι τους περνάει για να έχουν το πάνω χέρι. Προκαλούν κατ’ εξακολούθηση, και επιζητούν την άντληση κύρους από την κατάπτυστη συμπεριφορά των βουλευτών της Χρυσής Αυγής που δεν ορρωδούν προ ουδενός.