Δ. Χριστόφιας: «Προτείνουμε ομοσπονδία, προωθούν χωριστά κράτη»

• Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΑ 50ΧΡΟΝΑ

• «Είμαστε πανέτοιμοι να προχωρήσουμε, αφήνοντας πίσω το παρελθόν. Οι προτάσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς υπηρετούν το στόχο λύσης ομοσπονδίας. Αντίθετα, Αγκυρα και τουρκοκυπριακή ηγεσία προωθούν την ιδέα δύο χωριστών κρατών, με σύνορα και με διασφαλισμένη πλειοψηφία περιουσίας».

Ο Δ. Χριστόφιας ενημέρωσε το ελληνικό Κοινοβούλιο για την τριμερή «Αν συναντήσουμε την αναγκαία ανταπόκριση από την πλευρά της Τουρκίας και της τουρκοκυπριακής ηγεσίας, θα εκπλαγούν πολλοί από το πόσο έτοιμοι είμαστε για τη λύση. Ομως αυτή η ανταπόκριση, δυστυχώς, μέχρι σήμερα δεν υπάρχει».

Λόγια του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Δ. Χριστόφια, του πρώτου μετά τον Μακάριο που εκφώνησε λόγο από του βήματος της Βουλής, παρουσία του συνόλου της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, με αφορμή τα 50 χρόνια από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Πέραν της ιστορικής αναδρομής, ο κ. Χριστόφιας ενημέρωσε το ελληνικό Κοινοβούλιο για την πρόσφατη τριμερή της Νέας Υόρκης, αλλά και για τις προϋποθέσεις που θέτουν από κοινού Κύπρος και Ελλάδα για την επίλυση του Κυπριακού.

Ο Κύπριος πρόεδρος αποδέχτηκε ότι «η λύση δεν μπορεί παρά να περιέχει το στοιχείο του συμβιβασμού με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, όχι με την κατοχή». Πρόσθεσε όμως ότι «τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα δεν μας ικανοποιούν», καθώς «σε ορισμένες πτυχές που συνθέτουν το Κυπριακό, όπως το περιουσιακό, το εδαφικό, η ιθαγένεια, η μετανάστευση, το άσυλο, οι αλλοδαποί -που περιλαμβάνει και τους εποίκους, οι εγγυήσεις και η ασφάλεια, παρατηρείται τεράστια απόσταση μεταξύ των θέσεων των δύο πλευρών».

Επανέλαβε δε το τρίπτυχο των προτάσεων που η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει παρουσιάσει από το περασμένο καλοκαίρι, δηλαδή συζήτηση από κοινού των κεφαλαίων περιουσιακό, εδαφικό, έποικοι, άνοιγμα της Αμμοχώστου και σύγκληση διεθνούς διάσκεψης στο πλαίσιο του ΟΗΕ.

Και πρόσθεσε ότι «στους πέντε μήνες συνομιλιών με τον κ. Ερογλου συζητούμε το κεφάλαιο του περιουσιακού, χωρίς να επιτευχθεί πρόοδος επί της ουσίας».

Ο Κύπριος πρόεδρος απέκλεισε το ενδεχόμενο τετραμερούς ή πενταμερούς διάσκεψης, ενώ για την πιθανή σύγκληση διεθνούς διάσκεψης είπε ότι ο χρόνος και η σύνθεσή της θα πρέπει να συζητηθούν όταν φτάσουμε σε συγκλίσεις στα έξι κεφάλαια που αφορούν τις εσωτερικές πτυχές του Κυπριακού.

Ο κ. Χριστόφιας ανακοίνωσε ότι νέα τριμερής συνάντηση υπό τον Μπαν Κι Μουν έχει συγκληθεί στο τέλος Ιανουαρίου στη Γενεύη.

Και όπως και η ελληνική πλευρά, τάχθηκε «υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε., με την προϋπόθεση να υλοποιήσει όλες τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από την ενταξιακή της προοπτική».

Κάτι που άλλωστε είχε πει και ο Ελληνας πρωθυπουργός στην κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχε νωρίτερα με τον κ. Χριστόφια, στο γραφείο του στη Βουλή. Ο Γ. Παπανδρέου επανέλαβε ότι «το Κυπριακό αποτελεί κορυφαία πολιτική προτεραιότητα για την ελληνική εξωτερική πολιτική και δεν μπορεί να υπάρξει πλήρης εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αν δεν επιλυθεί».* Της ΑΛΙΚΗΣ ΜΑΤΣΗ, Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

 

Ήχησαν οι σειρήνες στην Κύπρο για την 36η επέτειο του πραξικοπήματος

• Η ήχηση των σειρήνων σε όλες τις πόλεις της ελεύθερης Κύπρου στις 8.20 το πρωί (ώρα Ελλάδος), γύρισε τη μνήμη του κυπριακού λαού 36 χρόνια πίσω, στο πραξικόπημα της χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β΄στην Κύπρο εναντίον του νόμιμου προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’.

Οι σειρήνες ήχησαν ακριβώς στην ώρα που το 1974 εκδηλώθηκε το πραξικόπημα, όταν τανκ και επίλεκτες στρατιωτικές μονάδες της Εθνικής Φρουράς, με την καθοδήγηση χουντικών αξιωματικών, κινήθηκαν κατά του προεδρικού μεγάρου, το οποίο κατέστρεψαν, και άλλων καίριων σημείων στη Λευκωσία και στις άλλες πόλεις.

Ο πρόεδρος Μακάριος, ο οποίος βρισκόταν την ώρα εκείνη στο προεδρικό μέγαρο, κατάφερε να διασωθεί και στη συνέχεια να φύγει στο εξωτερικό.

Πέντε μέρες μετά, στις 20 Ιουλίου 1974, η Τουρκία με πρόσχημα το πραξικόπημα εισέβαλε στην Κύπρο και σταδιακά κατέλαβε περίπου το 40% του εδάφους της. Η Κύπρος παραμένει μέχρι σήμερα ντε φάκτο διχοτομημένη, λόγω της συνεχιζόμενης τουρκικής κατοχής, και ο κυπριακός λαός βιώνει μέχρι σήμερα τις οδυνηρές συνέπειες της τραγωδίας του 1974.

Στον ιερό ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, του κοιμητηρίου Λευκωσίας, θα τελεστεί σήμερα από τον αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο μνημόσυνο για όσους έπεσαν κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος προς προάσπιση της νομιμότητας και της Δημοκρατίας, στο οποίο θα παραστεί ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρης Χριστόφιας.

Αργότερα θα πραγματοποιηθεί ειδική συνεδρίαση της Βουλής των Αντιπροσώπων, με την παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, για την καταδίκη του δίδυμου εγκλήματος κατά της Κύπρου, του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής, στις 20 Ιουλίου 1974. Το βράδυ, ο πρόεδρος Χριστόφιας θα μιλήσει σε ειδική εκδήλωση, που θα γίνει στους κήπους του προεδρικού μεγάρου. [www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ]

 

Ecofin, Βρυξέλλες: Υπό επιτήρηση τέθηκε επισήμως και η Κύπρος

• Να τεθεί επίσημα υπό επιτήρηση η κυπριακή οικονομία, λόγω υπερβολικού ελλείμματος, αποφάσισε το σημερινό (13/7/10) Εcofin. Μάλιστα, βάσει της απόφασης, η Κύπρος οφείλει να επαναφέρει το έλλειμμά της κάτω από το 3% έως το τέλος του 2012.

Η εξέλιξη αυτή πυροδότησε έντονες αντιδράσεις από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης κατά της οικονομικής πολιτικής Χριστόφια. «Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να πετύχει την εξυγίανση», παρά το ότι η νέα απαίτηση της ΕΕ για εξυγίανση το 2012, αντί του 2013 που ίσχυε, «δυσχεραίνει τον προγραμματισμό» απαντά ο εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΕΛ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η Κυπριακή Δημοκρατία τον Απρίλιο του 2010, το έλλειμμα έφτασε το 2009 στο 6,1% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προιόντος (ΑΕΠ) και το δημόσιο χρέος ανήλθε σε 62% του ΑΕΠ το 2010 ξεπερνώντας την τιμή αναφοράς του 60%, που προβλέπει η συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Σε πρώτη αντίδραση της αντιπολίτευσης, ο αντιπρόεδρος του ΔΗΣΥ, Λευτέρης Χριστοφόρου, δήλωσε ότι «δεν αποτελεί ευχάριστη εξέλιξη η υπαγωγή της οικονομίας της χώρας σε επιτήρηση. Αν εισακουόταν ο ΔΗΣΥ, που για δύο χρόνια προειδοποιούσε και εισηγείτο μέτρα ανάπτυξης για την οικονομία, σίγουρα δεν θα είχαμε αυτή τη δυσμενή εξέλιξη». «Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι η φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης δεν μας έσωσε από την επιτήρηση, τουναντίον φαίνεται ότι απαιτείται νοικοκύρεμα, μείωση των σπαταλών και μέτρα ανάπτυξης για την οικονομία για να μπορέσουμε να βγούμε από την ύφεση και από την επιτήρηση» κατέληξε.

• Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artId=342868&dt=13/07/2010#ixzz0tch0FzAz

 

Ακυρώθηκε η συναυλία της Τζένιφερ Λόπεζ στα Κατεχόμενα

Μετά τις αντιδράσεις

Αντιδράσεις σε όλο τον κόσμο είχε προκαλέσει η απόφασή της να τραγουδήσει στα Κατεχόμενα Φωτογραφία:  Reuters

• H διάσημη Λατινοαμερικανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός Τζένιφερ Λόπεζ ακύρωσε την προγραμματισμένη επίσκεψη και τη συναυλία της στην κατεχόμενη Κύπρο. Η Τζ.Λόπεζ θα τραγουδούσε σε εγκαίνια ξενοδοχείου στην περιοχή της Κερύνειας στις 24 Ιουλίου και θα γιόρταζε τα 41α γενέθλιά της μαζί με τον σύζυγό της τραγουδιστή Μαρκ Αντονι, τα δίδυμα παιδιά τους, συγγενείς, φίλους και συνεργάτες της.

Με ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε στην προσωπική ιστοσελίδα της Τζένιφερ Λόπεζ το πρωί της Παρασκευής αναφέρεται ότι ποτέ εν γνώσει της δεν θα υποστήριζε οποιοδήποτε κράτος, χώρα, ίδρυμα ή καθεστώς που θα είχε σχέση με οποιαδήποτε μορφή παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

«Έπειτα από πλήρη ανασκόπηση όλων των σχετικών περιστάσεων στην Κύπρο, η απόφαση των συμβούλων της ήταν να αποσυρθεί από την εμφάνιση. Ήταν μια συλλογική απόφαση, η οποία αντικατοπτρίζει την ευαισθησία μας στις πολιτικές πραγματικότητες της περιοχής» επισημαίνεται.

Τις τελευταίες μέρες αμερικανικά και ευρωπαϊκά ΜΜΕ είχαν δώσει μεγάλη δημοσιότητα στην προγραμματισμένη συναυλία της Τζένιφερ Λόπεζ στα κατεχόμενα της Κύπρου, λόγω της κινητοποίησης νέων ανθρώπων ελληνικής καταγωγής απ’ όλο τον κόσμο, με αποτέλεσμα σε δεκάδες ηλεκτρονικές εκδόσεις και σελίδες κοινωνικής δικτύωσης να συγκεντρωθούν χιλιάδες υπογραφές διαμαρτυρίας [Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ]

 

Απαισιόδοξος ο Δημ. Χριστόφιας για το Κυπριακό

• Διατηρεί ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας τις αμφιβολίες του κατά πόσο είναι εφικτή η επίλυση του Κυπριακού ύστερα από την εκλογή του Ντερβίς Έρογλου στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων.

«Υπάρχει ένας διαφορετικός ηγέτης με διαφορετικές επιλογές» δήλωσε ο Δημήτρης Χριστόφιας σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Reuters, στο περιθώριο της Συνόδου κορυφής των Βρυξελλών. «Δεν θα μπορούσα να πω ότι αισιοδοξώ πως θα μπορούσαμε να βρούμε μια λύση πριν από το τέλος αυτού του έτους», είπε, υπογραμμίζοντας όμως ότι δεν θα εγκαταλείψει τις προσπάθειες. Εκτίμησε ότι ο Ντ. Έρογλου θα πρέπει να εγκαταλείψει τις θέσεις που είχε προεκλογικά, προκειμένου να καταστεί εφικτή η επίτευξη συμφωνίας. Παράλληλα, έστειλε μήνυμα στην Τουρκία πως θα πρέπει να δείξει κατανόηση προς την Κύπρο αν επιθυμεί να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις για την ένταξή της στην Ε.Ε.

 

Δημήτρης Χριστόφιας: «Το δίλημμα είναι σαφές: ή λύση ομοσπονδίας ή διχοτόμηση»

• Έγγραφο Χριστόφια στους πολιτικούς αρχηγούς

Οκτασέλιδο έγγραφο, με τίτλο «Η Ομοσπονδία και η Κύπρος», παρέδωσε στους ηγέτες των πολιτικών κομμάτων ο πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας,προκειμένου να σημειώσουν τις παρατηρήσεις τους και να γνωστοποιηθεί στους πολίτες.

Τα κύρια σημεία του εγγράφου, που δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες «Φιλελεύθερος» και «Πολίτης», αναφέρουν:

1. Τα κράτη, αν εξεταστούν από τη σκοπιά της μορφής της πολιτειακής τους δομής, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Στα ενιαία και στα ομοσπονδιακά. Το ενιαίο κράτος είναι ένα απλό, κυρίαρχο κράτος, που χωρίζεται σε επαρχίες αποκλειστικά για διοικητικούς σκοπούς. Οι επαρχίες αυτές υπάγονται κατ’ ευθείαν στα νομοθετικά, εκτελεστικά και δικαστικά όργανα του κράτους. Εδώ πρέπει να ξεχωρίσουμε τις έννοιες «ενιαίο» και «ενωμένο». Δεν νοείται κράτος που να μην είναι ενωμένο, πολύ περισσότερο στη δική μας περίπτωση, που αγωνιζόμαστε για την επανένωση της Κύπρου. Η ομοσπονδία είναι σύνθετο κράτος, που αποτελείται από δύο τουλάχιστον περιφέρειες, η καθεμιά από τις οποίες έχει τα δικά της όργανα εξουσίας νομοθετικών, εκτελεστικών, δικαστικών οργάνων που δρουν μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων που τους παραχωρεί το κεντρικό σύνταγμα.

2. Η βασική διαφορά της συνομοσπονδίας από την ομοσπονδία έγκειται στο ότι η πρώτη δεν αποτελεί κράτος από μόνη της, κράτη είναι τα συστατικά της μέρη. Ενώ στην ομοσπονδία συμβαίνει το αντίθετο. Κράτος αποτελεί μόνο η ίδια και όχι τα συστατικά της μέρη. Η μορφή της πολιτειακής δομής ενός κράτους καθορίζεται από μια σειρά οικονομικών, γεωγραφικών, ιστορικών ή ακόμη και πολιτικών παραγόντων, από την εθνοτική τους σύσταση, τις σχέσεις των διαφόρων κοινοτήτων, ομάδων κ.α. Δεν υπάρχει καμιά συνταγή, κανένα έτοιμο πρότυπο ομοσπονδίας, που να εφαρμόζεται ομοιόμορφα σε όλα τα κράτη που επέλεξαν αυτή την πολιτειακή δομή. Υπάρχουν σήμερα γύρω στα 20 ομοσπονδιακά κράτη σε όλες τις ηπείρους, που καταλαμβάνουν περίπου τη μισή έκταση του πλανήτη και σ’ αυτά ζει περίπου το 40% του πληθυσμού της γης. Ανάμεσά τους είναι η Ρωσική Ομοσπονδία, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, οι Ινδίες, η Βραζιλία, η Αργεντινή, η Αυστραλία, η Γερμανία κ.α.

3.Τα γνωρίσματα της Ομοσπονδίας σε βασικές γραμμές είναι:

α. Η ύπαρξη δύο τουλάχιστον περιφερειών – συστατικών μερών της Ομοσπονδίας με δικά τους νομοθετικά, εκτελεστικά και δικαστικά όργανα, καθώς και σύνταγμα σε αρκετές περιπτώσεις, πάντα όμως με ιεραρχική υπεροχή του ομοσπονδιακού συντάγματος.

β. Διαχωρισμός των αρμοδιοτήτων μεταξύ της ομοσπονδίας και των περιφερειών.

γ. Κυρίαρχη είναι μόνο η κεντρική εξουσία και μόνο αυτή έχει διεθνή προσωπικότητα, δηλαδή την ικανότητα σύναψης διεθνών συνθηκών και συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς. Υπάρχει ενότητα εδάφους, λαού και οικονομίας.

δ. Υπάρχουν, κατά κανόνα, δύο Βουλές, η Άνω Βουλή (Γερουσία), που εκπροσωπεί τις περιφέρειες και που συνήθως η εκπροσώπηση τους σε

αυτή είναι ίση (π.χ. ΗΠΑ, Ελβετία, Βραζιλία), και η Κάτω Βουλή, όπου η εκπροσώπηση γίνεται κατ’ αναλογία πληθυσμού.

4. Διζωνική – δικοινοτική

Μέσα από τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, καθώς και από τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, είναι ξεκάθαρο ότι έγινε αποδεκτή μια ομοσπονδία που να αποτελείται από δύο περιοχές με αντίστοιχη ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή διοίκηση. Το αν αυτές οι περιοχές θα ονομάζονται επαρχίες, ή πολιτείες, ή άλλως πως, δεν έχει ουσιαστική σημασία στο διεθνές δίκαιο. Σημασία έχει ότι θα έχουμε δύο περιοχές με αντίστοιχη ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή διοίκηση. Αυτό είναι που εννοούμε όταν μιλούμε για διζωνικότητα και τίποτα περισσότερο. Ο όρος «διζωνική» δεν περιλαμβάνεται στη Συμφωνία Υψηλού Επιπέδου του 1977. Σημασία, όμως, έχει το περιεχόμενο και όχι οι οποιεσδήποτε ονομασίες. Αναφέρεται, λοιπόν, στη Συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς (1977):

«(1) Επιδιώκουμε μια ανεξάρτητη, αδέσμευτη, δικοινοτική ομοσπονδιακή Δημοκρατία. (2) Το έδαφος που θα τελεί υπό την διοίκηση κάθε κοινότητας θα πρέπει να

συζητηθεί υπό το φως της οικονομικής βιωσιμότητας ή παραγωγικότητας και της ιδιοκτησίας γης. (3) Ζητήματα αρχών όπως της ελευθερίας διακίνησης, ελευθερίας εγκατάστασης, το δικαίωμα περιουσίας και άλλα ειδικά θέματα, είναι ανοικτά προς συζήτηση λαμβανομένης υπόψη της θεμελιώδους βάσης ενός δικοινοτικού ομοσπονδιακού συστήματος και ορισμένων πρακτικών δυσκολιών που θα μπορούσαν να εγερθούν για την τουρκοκυπριακή κοινότητα».

Στη Συμφωνία γίνεται λόγος και για διασφάλιση της ενότητας της χώρας, όρος που απευθύνεται στην τουρκοκυπριακή πλευρά. Το ερώτημα για τη δική μας πλευρά είναι κατά πόσον δεχόμαστε τις παραγράφους 2 και 3. Αν ναι, τότε δεχόμαστε το περιεχόμενο της διζωνικής, που δεν είναι άλλο από την ύπαρξη δύο ζωνών (ή πολιτειών όπως ονομάζονται στις ΗΠΑ ή γαιών όπως ονομάζονται στη Γερμανία ή καντονιών όπως ονομάζονται στην Ελβετία ή επαρχιών όπως ονομάζονται στον Καναδά, αυτό δεν έχει ουσιαστική σημασία), καθεμιά από τις οποίες θα διοικείται από την αντίστοιχη κοινότητα.

Όσον αφορά την αναφορά σε «διζωνική», επισημαίνεται ότι όλα τα σχέδια του ΟΗΕ, καθώς και οι προτάσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς του 1989, που υποβλήθηκαν μετά τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, προνοούν ρητώς για διζωνική ομοσπονδία όσον αφορά την εδαφική πτυχή, δηλαδή υιοθετούν τον όρο και του προσδίδουν το περιεχόμενο που αναφέρθηκε πιο πάνω. Το ίδιο και πληθώρα ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας. Κανένα από τα πιο πάνω σχέδια δεν απορρίφθηκε λόγω αναφοράς σε διζωνική. Πιο πρόσφατα η συμφωνία μεταξύ των δύο κοινοτήτων, αυτή της 8ης Ιουλίου 2006, υπό τον τίτλο «Δέσμη Αρχών» προνοεί: «1. Δέσμευση για την επανένωση της Κύπρου με βάση μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία και πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας».

Σημειώνεται ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά απέρριπτε την πιο πάνω αρχή, αλλά τελικά, με την επιμονή της ελληνοκυπριακής πλευράς, αναγκάστηκε να την αποδεχθεί.

5. Τι σημαίνει «δικοινοτική»;

Ο όρος «δικοινοτική», όπως καθορίζεται από τον ίδιο τον ΟΗΕ, σημαίνει ότι και οι δύο κοινότητες θα συμμετέχουν αποτελεσματικά στα όργανα και τις αποφάσεις της κεντρικής εξουσίας. Αυτό το στοιχείο δεν είναι νέο. Περιλαμβάνεται και στο Σύνταγμα του 1960. Απομένει να καθοριστεί μέσα από τις διαπραγματεύσεις και μέσα από την τελική συμφωνία το συγκεκριμένο περιεχόμενο της αποτελεσματικής συμμετοχής στα όργανα εξουσίας και τις αποφάσεις της κεντρικής εξουσίας. Σε κάθε, όμως, περίπτωση δεν μπορεί οι Ελληνοκύπριοι, επειδή είναι η πλειοψηφία, να αποφασίζουν για όλα από μόνοι τους και να επιβάλουν τη θέση τους. Ούτε και οι Τουρκοκύπριοι να καταχρώνται του δικαιώματος για «αποτελεσματική συμμετοχή», το οποίο σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ίση αριθμητική συμμετοχή.

6. Πολιτική ισότητα κι αρμοδιότητες

Η ελληνοκυπριακή πλευρά στοχεύει σε λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως ορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Για ένα κράτος με μια και μόνη κυριαρχία, μια και μόνη ιθαγένεια, μια και μόνη διεθνή προσωπικότητα. Η διευκρίνιση για πολιτική ισότητα, όπως ορίζεται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ, είναι απαραίτητη γιατί η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή ηγεσία προσδίδουν στον όρο το περιεχόμενο, που τους βολεύει. Δηλαδή, υπονοούν την ισότητα δυο κρατών και μιλούν σχεδόν για πλήρη αριθμητική ισότητα σε όλα. Τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών ξεκαθαρίζουν ότι με τον όρο πολιτική ισότητα δεν εννοούν ισότητα δυο κρατών, ούτε και αριθμητική ισότητα σε όλα τα επίπεδα της εξουσίας. Τονίζουν το στοιχείο της αποτελεσματικής συμμετοχής στην εξουσία και στη λήψη των αποφάσεων. Πουθενά δεν προσδίδεται περιεχόμενο που να αφίσταται της θεμελιώδους θέσης αρχής ότι η λύση θα προνοεί τη μετεξέλιξη του ενιαίου κράτους σε ομοσπονδιακό. Εξάλλου, η απόπειρα δημιουργίας δεύτερου κράτους στην Κύπρο έχει καταδικαστεί με βάση το διεθνές δίκαιο τόσο από τον ΟΗΕ, όσο και από άλλους διεθνείς οργανισμούς. Ένα από τα πιο βασικά ζητήματα της ομοσπονδίας είναι ο καταμερισμός των αρμοδιοτήτων μεταξύ ομοσπονδίας και περιφερειών. Στη διεθνή πρακτική συναντούμε διάφορους τρόπους καταμερισμού αρμοδιοτήτων. Στην κεντρική εξουσία δίνονται οι σημαντικές εκείνες αρμοδιότητες, που αφορούν την ομοσπονδία, ως σύνολο, και εξασφαλίζουν την ενότητα του κράτους. Συνήθως, αυτές οι αρμοδιότητες είναι: εξωτερικές σχέσεις, άμυνα, ασφάλεια, δημοσιονομικές υποθέσεις, τηλεπικοινωνίες, εμπόριο, έμμεση φορολογία, επίλυση των διαφορών ανάμεσα στην ομοσπονδία και τις περιφέρειες, όπως και ανάμεσα στις ίδιες τις περιφέρειες. Οι αρμοδιότητες, που δίνονται στις περιφέρειες, βασικά αφορούν ζητήματα που έχουν σχέση με αυτές και όχι με την ομοσπονδία ως σύνολο. Αυτά τα ζητήματα είναι για παράδειγμα: όργανα τοπικής διοίκησης και αυτοδιοίκησης, τοπική αστυνομία, προστασία του τοπικού περιβάλλοντος, πολιτιστικά θέματα, παιδεία, οργάνωση των τοπικών δικαστηρίων μέσα στα πλαίσια των αρχών που καθορίζουν τα κεντρικά δικαστήρια κ.α. Απαραίτητο στοιχείο κάθε ομοσπονδιακού συστήματος είναι ο διαχωρισμός των αρμοδιοτήτων. Ανεξαρτήτως των τρόπων διαχωρισμού τους, παντού χωρίς εξαίρεση οι αρμοδιότητες των επαρχιών είναι ακριβώς οι ίδιες. Και εμείς εδώ στην Κύπρο δεν πρόκειται να πρωτοτυπήσουμε. Οι εξουσίες και αρμοδιότητες που θα αφήνει το κεντρικό σύνταγμα στις επαρχίες θα είναι ακριβώς οι ίδιες. Αναντίρρητα λοιπόν, η ισότητα των επαρχιών στα πλαίσια του ομοσπονδιακού κράτους είναι δεδομένη.

Η εφημερίδα «Φιλελεύθερος» σημειώνει ότι στο έγγραφο αποφεύγονται λεπτομέρειες, που βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και αφορούν για παράδειγμα την εκ περιτροπής προεδρία.

 

Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ. Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑΤΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ;

Αντιδρά η Κύπρος στην εκλογή της Τουρκίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας και πολύ καλά έκανε. Το θέμα είναι να μην αντιδρούσε! Και γιατί; Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών εξέλεξε την Ιαπωνία, την Τουρκία, την Αυστρία, το Μεξικό και την Ουγκάντα ως νέα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας για την περίοδο 2009-2010.

Η θητεία των πέντε χωρών θα ξεκινήσει την 1η Ιανουαρίου 2009, όταν θα καταλάβουν τις θέσεις που κατέχουν μέχρι τώρα το Βέλγιο, η Ινδονησία, η Ιταλία, ο Παναμάς και η Νότια Αφρική. Μεγάλοι ηττημένοι της ψηφοφορίας ήταν το Ιράν και η Ισλανδία που απέτυχαν να εκλεγούν αφού έλαβαν μόνο 32 και 87 ψήφους αντίστοιχα. Τη μοναδική θέση για την Ασία, που τη διεκδικούσε το Ιράν, κέρδισε τελικά η Ιαπωνία, με 158 ψήφους. Το 15μελές Συμβούλιο Ασφαλείας αποτελείται από πέντε μόνιμα και δέκα μη μόνιμα μέλη που εκλέγονται για δύο χρόνια.

«Πώς είναι δυνατό μια χώρα που παραβιάζει συστηματικά τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να γίνεται μέλος αυτού του Σώματος;», διερωτάται ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας στον ΟΗΕ, πρέσβης Μηνάς Χατζημιχαήλ. Σε δήλωσή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Χατζημιχαήλ εκφράζει την αντίθεση της κυπριακής κυβέρνησης στη σημερινή εκλογή της Τουρκίας ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας για τη διετία 2009-2010.

«Δεν αισθανόμαστε καθόλου ευτυχείς με αυτή την εξέλιξη», τονίζει ο Κύπριος πρέσβης, επισημαίνοντας ότι «υπάρχει μια σειρά ψηφισμάτων του Σ.Α. για την Κύπρο τα οποία η Τουρκία παραβιάζει για δεκαετίες. Και δεν είναι μόνο για το θέμα της Κύπρου. Η χώρα αυτή δεν σέβεται το διεθνές δίκαιο και για άλλες περιπτώσεις».

Από την άλλη πλευρά, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αλί Μπαμπατσάν, μιλώντας στους δημοσιογράφους έξω από την αίθουσα του Σ.Α, μετά την εκλογή της χώρας του, εξέφρασε την χαρά του, τονίζοντας: «Είναι μια πολύ ξεχωριστή ημέρα για την Τουρκία. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που η διεθνής κοινότητα έδειξε ισχυρή στήριξη στην υποψηφιότητα της Τουρκίας. Η Τουρκία έχει συμβάλει στην ειρήνη στον κόσμο, στη σταθερότητα και στην ασφάλεια, όχι μόνο στη γειτονιά της, αλλά και σε απομακρυσμένα μέρη».

Στη συνέχεια, ο κ. Μπαμπατσάν υπογράμμισε ότι «τώρα αυξάνεται και η ευθύνη για την χώρα μου, η οποία θα συνεχίσει να συμβάλει στην επίλυση των παγκόσμιων κρίσεων, βασικά μέσα από το διάλογο και τη διπλωματία. Ήδη, έχουμε προσπαθήσει να βρούμε ειρηνικές λύσεις σε διαμάχες στη Μέση Ανατολή, στον Καύκασο, στα Βαλκάνια. Μόνο, που, τώρα οι προσπάθειές μας θα έχουν μεγαλύτερη διεθνή απήχηση».

Σε σχέση με την τουρκική υποψηφιότητα για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών υποστήριξε ότι η σημερινή εκλογή της Τουρκίας ενισχύει την υποψηφιότητα της χώρας του, διότι τονίζει το γεγονός ότι «η Τουρκία αποτελεί κέρδος και όχι ζημιά». Επίσης, ευχαρίστησε τις χώρες της Ε.Ε για τη στήριξή τους, ενώ σε σχετικό ερώτημα δημοσιογράφου, απάντησε ότι δεν υπήρξε κοινή γραμμή για τα κράτη-μέλη της Ε.Ε στην ψηφοφορία, δεδομένης της υποψηφιότητας της Αυστρίας, αλλά και της Ισλανδίας.

Με «ιδιαίτερο ενθουσιασμό» υποδέχθηκε την εκλογή των νέων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας και ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος του Ηνωμένου Βασιλείου στα Ηνωμένα Έθνη, ο οποίος αναφερόμενος στην Τουρκία, τόνισε ότι «είναι μια χώρα που, με την ανάπτυξή της, έχει αποδείξει ότι η δημοκρατία θριαμβεύει στον ισλαμικό κόσμο». Επιπλέον, ο Βρετανός διπλωμάτης, πρόσθεσε ότι, «λόγω της γεωγραφικής εγγύτητάς της με χώρες που απασχολούν το Συμβούλιο Ασφαλείας, η Τουρκία θα προσδώσει νέο βάρος».

Πώς η Τουρκία έχει συμβάλει στην ειρήνη, όπως ισχυρίζεται ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, όταν κάθε μέρα ο στρατός της διεξάγει μάχες εναντίον των Κούρδων και σκοτώνονται τόσοι άνθρωποι; Δηλαδή, όλοι έκλεισαν τα μάτια και έκαναν ότι δεν ξέρουν τίποτε για τα εγκλήματα του τουρκικού κράτους και των «γερακιών» της Άγκυρας; Με ποιο σκεπτικό, δηλαδή, εξέλεξαν την Τουρκία στο Συμβούλιο Ασφαλείας; Αλλά, για να μην πάμε μακριά, φτάνει το γεγονός ότι τουρκικός στρατός κατοχής παραμένει στην Κύπρο! Γι’ αυτό λέμε ότι η Ελλάδα κοιμάται και δεν αντέδρασε. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ; Δεν περιμένουμε κάτιαπό έναν πρωθυπουργό που κοιμάται και καλά-καλά δεν ξέρει γιατί συναντιέται με τους διάφορους ευρωπαίους ηγέτες! Το μόνο που τον απασχολεί είναι πώς να καλύψει τους συνεργάτες του και να τους προστατεύσει. Αλλά, δεν μπορεί, η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ δεν βρίσκεται μονάχα στο ευαγγέλιο του Ιωάννη. Θα έρθει για όλον αυτό των εσμό των πλιατσικολόγων…

 

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ-ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

«Του εύχομαι όλα τα καλά», τόνισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Α. Παπανδρέου σε δήλωσή του μετά από τη συνάντηση που είχε το απόγευμα με το νέο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια. Ο Γ. Παπανδρέου (που συνοδευόταν απο τους Θόδωρο Πάγκαλο, Πάνο Μπεγλίτη, Δημήτρη Δρούτσα, Δημήτρη Δόλλη και Νίκο Αβραάμ) στις δηλώσεις του αναφέρθηκε στους «παλαιούς δεσμούς φιλίας και συνεργασίας» που έχει με το νέο πρόεδρο της Κύπρου και τόνισε πως θα έχει ο κ. Χριστόφιας την υποστήριξή του, τόσο με την ιδιότητα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, όσο και με την ιδιότητα του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στον «αγώνα του για μια δίκαιη λύση του Κυπριακού». Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επεσήμανε πως «το σχέδιο Ανάν είναι μέρος της ιστορίας, νέες ευκαιρίες και νέες προκλήσεις ανοίγονται με βάση το ευρωπαϊκό κεκτημένο, δεδομένου ότι η Κύπρος είναι πλέον μέλος της ΕΕ». «Βεβαίως», πρόσθεσε ο Γ. Παπανδρέου,»στην προοπτική της λύσης είναι απαραίτητη και η βούληση της Τουρκίας, διότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα κατοχής μιας χώρας – μέλους της ΕΕ από μία υποψήφια χώρα». Στη συνάντηση ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προσέφερε στον πρόεδρο Χριστόφια ένα συμβολικό δώρο, που ήταν ένα γλυπτό μιας χειραψίας, ενώ ο κ. Χριστόφιας ανταπέδωσε το δώρο με μία πένα.

 

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑΣΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ

ΚΥΠΡΟΣ: ΤΟ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

H Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό στηρίζει την υποψηφιότητα Τάσου Παπαδόπουλου, ως τη μοναδική επιλογή του κυπριακού Λαού και όχι μόνο των Ελληνοκυπρίων, να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να απελευθερωθεί η Κύπρος από την ιμπεριαλιστική κατοχή με τούρκικη σημαία και να οδηγηθεί ο κυπριακός Λαός σε μια νέα ενότητα και μια νέα πορεία στην πρόοδο.

• Είναι αλήθεια, πως ο Λαός της ελεύθερης Κύπρου με την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν αναδείχτηκε για μια ακόμα φορά στο βασικό αντιιμπεριαλιστικό κέντρο ολόκληρου του Ελληνισμού και έσωσε την τιμή του ΟΗΕ και της ΕΕ, που λειτούργησαν ως όργανα του Μπουσμπλερισμού, δηλαδή του αμερικανισμού.

Αλήθεια είναι επίσης ότι ο ιμπεριαλισμός πήρε τα μέτρα του, απόκτησε καινούργιους φίλους, από το απέναντι μέτωπο, που είναι έτοιμοι, ποιος ξέρει με ποιό αντάλλαγμα και πόσα «αργύρια» να προδώσουν τον κυπριακό Λαό και τους αγώνες του για ανεξαρτησία και πρόοδο.

• Ελπίζουμε πως ο πολύπαθος και πολύπειρος κυπριακός Λαός δεν θα παρασυρθεί και θα αποφασίσει με την επανεκλογή του Τάσου Παπαδόπουλου την απόρριψη της νέας εκδοχής «σχεδίου Ανάν», πριν μπουν στον κόπο να του το υποβάλλουν οι αμερικάνοι.

Ελπίζουμε επίσης πως το ΠΑΣΟΚ θα σταθεί αυτή τη φορά στο ύψος των περιστάσεων, θα σεβαστεί τις πολιτικές παρακαταθήκες του Ανδρέα Παπανδρέου και θα σταθεί αλληλέγγυο στους αγώνες του κυπριακού Λαού και των ηγετών του, του ύψους και της προσφοράς του Βάσου Λυσσαρίδη.

• Εκτιμούμε πως αυτό το ζήτημα, που αφορά ολόκληρο τον Ελληνισμό, αλλά και ολόκληρη την πολιτισμένη ανθρωπότητα και τα προοδευτικά κινήματα, πρέπει να αναδειχθεί σε θέμα άμεσης προτεραιότητας για το οποίο ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και Πρόεδρος της (όποιας τέλος πάντων) Σοσιαλιστικής Διεθνούς, πρέπει να πάρει θέση και να ενισχύσει τον αγώνα του κυπριακού Λαού να συνεχίσει να αντιστέκεται, να αγωνίζεται και να αποφασίζει υπερ της ενιαίας, ανεξάρτητης και προοδευτικής Κύπρου.

Για την Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό

Κώστας Λάμπος

 

Ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΑΣΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ

  

Στο πλευρό του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσου Παπαδόπουλου φαίνεται πως τάσσεται η πλειοψηφία των Ελλήνων και των πολιτικών δυνάμεων του τόπου. Είναι, βέβαια, φανερό πως η επίσημη πολιτική των κομμάτων διαφέρει και μάλιστα γνωρίζουμε πολύ καλά τη στάση που κράτησε το επίσημο ΠΑΣΟΚ που ήταν ανεπιφύλακτα υπέρ του Σχεδίου Ανάν, όπως επίσης και την επαμφοτερίζουσα θέση της Νέας Δημοκρατίας. Μέσα στα κόμματα υπάρχουν πολλές και διαφορετικές απόψεις για το ζήτημα του Κυπριακού. Ωστόσο, εκεί όπου όλοι συμφωνούν είναι, πιστεύω, το γεγονός ότι η Κύπρος πρέπει να μείνει ενιαία κι όχι να της κοπούν κι άλλα κομμάτια! Οι τωρινές εκλογές στο πολύπαθο νησί είναι κρίσιμες. Οι τρεις υποψήφιοι έχουν τρεις διαφορετικές θέσεις για την επίλυση του Κυπριακού. Και οι τρεις είναι πατριώτες. Όμως ποιανού η θέση είναι σωστή; Ήδη δημοσιεύουμε μια δήλωση που έγινε από τον Παντελή Οικονόμου, εκπρόσωπο των ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ (αριστερή πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.):

• Η συμμετοχή μου στην πρωτοβουλία της Ελληνικής Δημοκρατικής Εταιρείας (Ε.Δ.ΕΤ.) με σκοπό τη στήριξη της υποψηφιότητας του Προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου και η, εκ μέρους μου, υπογραφή του σχετικού ψηφίσματος υποδηλώνει τη βούληση να αποτραπεί η νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής του ’74, της κατοχής και του εποικισμού. Υπογραμμίζει, ακόμη, την αδήρητη αναγκαιότητα εξεύρεσης λύσης του Κυπριακού το ταχύτερο δυνατόν, με βάση τις αρχές του Ο.Η.Ε. και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με ικανοποίησή μου διαπιστώνω ότι και πολλές άλλες δυνάμεις στον ελλαδικό χώρο συγκλίνουν προς τις παραπάνω εκτιμήσεις.

• Η στάση του Τάσου Παπαδόπουλου απέναντι στο Σχέδιο Ανάν και η δικαίωσή της, αλλά και η μετέπειτα συνέπεια, δημιουργικότητα και δραστηριότητά του, με έχουν πείσει ότι αποτελεί την ενδεδειγμένη επιλογή για την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στηρίζουμε, συνεπώς, ανεπιφύλακτα την υποψηφιότητα του Προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου και διαδηλώνουμε την πρόθεσή μας να συμβάλουμε στον αγώνα του για εκλογή και λύση.