Επανέρχομαι στον καφενόβιο ΜΙΜΗ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗ, επειδή μ’ αρέσει ν’ ασχολούμαι με την ιστορία!!!

• http://nikoslagadinos.blogspot.gr/

Έχω πει κατ’ επανάληψη ότι ο άνθρωπος είναι (τουλάχιστον) ανυπόφορος. Η εμφάνισή του στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα ουδέποτε έχει να κάνει γι’ αυτό που τον ψήφισαν οι πολίτες. Εμφανίζεται (όπως καλή ώρα σήμερα στο Mega, στους Χασαπόπουλο και Αναγνωστάκη) πάντα όταν έχει γράψει ένα βιβλίο και θέλει να το διαφημίσει και να το προωθήσει. Απορώ και ερωτώ να μάθω, ποια είναι η συνεισφορά του στο κόμμα κάτω από τη σημαία του οποίου εξελέγη βουλευτής;;;; Με ποιο τρόπο εργάζεται υπέρ του κόμματος και του λαού; Δεν πιστεύω ότι ο ίδιος θα μου απαντήσει… Δεν καταδέχεται. Mόνο με τα ΜΕΓΑΛΑ ΜΜΕ ασχολείται – μ’ εκείνα δηλαδή που θα του προσπορίσουν ψήφους. Άλλωστε, όσες φορές κατά το παρελθόν έγραψα σχόλια για την αφεντιά του, δεν εδέησε ν’ απαντήσει. [Να δείτε που αύριο, μεθαύριο, θα πάει στην  εκπομπή των Καμπουράκη – Οικονομέα, στους οποίους είναι επίσης μόνιμος θαμώνας].

 

Μίμης Ανδρουλάκης: «Μας έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι»

• Ο συγγραφέας και βουλευτής του ΠαΣοΚ προτείνει ανασχηματισμό και ασκεί κριτική περιμένοντας τώρα δημιουργική αντίδραση από τις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις για να βγει η χώρα από το τούνελ

• «Εχει πέσει ο ουρανός στα κεφάλια όλων όσοι δεν ήθελαν εδώ και χρόνια να δουν την οδυνηρή πραγματικότητα» αναφέρει ο κ. Μίμης Ανδρουλάκης, συγγραφέας και βουλευτής του ΠαΣοΚ, αναφερόμενος στις προειδοποιήσεις που ο ίδιος έστελνε εδώ και δύο χρόνια προς κάθε ενδιαφερόμενο για το «κακό» που θα έβρισκε τη χώρα. Και συμπληρώνει με νόημα: «Επρεπε να είχα μάθει την τέχνη του εγγαστρίμυθου και να μη φαίνεται τίνος είναι η φωνή. Ο αγγελιοφόροςτων κακών ειδήσεων δεν γίνεταιαρεστός και πιστευτός».

Τα βιβλία του μετά την επιστροφή του στην πολιτική το 2004 ήταν, όπως λέει, ένα συνεχές προμήνυμα κινδύνου. Τα εξώφυλλά τους περιείχαν πάντοτε το κενό. Ενα είχε το διφορούμενο GΑΡ, που σημαίνει «κενό», «χάσμα», αλλά οι κακές γλώσσες, κυρίως μέσα στο ΠαΣοΚ, είπαν ότι είναι και τα αρχικά του προέδρου του ΠαΣοΚ. Το τελευταίο μάλιστα βιβλίο του Ε! Πρόεδρε, που κυκλοφόρησε με την προκήρυξη των εκλογών, ήταν προφητικό, όπως υπενθυμίζει, για πολλούς. Είχε τον πρόεδρο να περπατά σε τεντωμένο σχοινί.

Πρέπει, συμβουλεύει τώρα την κυβέρνηση που βρίσκεται υπό την επιτήρηση του ΔΝΤ, να αντιδράσουμε θετικά με δημιουργική και αγωνιστική καρτερικότητα και όχι να αφεθούμε στην ψυχολογία της ερημοποίησης, στην αξιοθρήνητη μανία να δείχνει ο ένας τον άλλον, στη μικροκακορίζικη απελπισία ή, ακόμη χειρότερα, στην επιθυμία του ολέθρου και της αυτοκτονίας.

• ΝΙΚΟΣ ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ | Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

• Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artid=341309&dt=04/07/2010#ixzz0sj2Pupan

 

Ανδρουλάκης, Κανέλλη, Πάγκαλος, Μάνος κ.ά. τι παριστάνουν; Ουστ!

Περίεργο φαίνεται με μια πρώτη ματιά το θέμα αλλά δεν είναι! Παρακολουθώ καμιά φορά τις εκπομπές τους στα ραδιόφωνα και παίρνω «ανάποδες». Τι παριστάνουν; Δεν τους φτάνει που είναι βουλευτές;Και η αύξηση που πήραν ως βουλευτές προσφάτως; Προφανώς έχουμε να κάνουμε με φαταούλες. Με τίποτε δεν χορταίνουν!

• [Του βουλευτή η κοιλιά είναι αμπάρι, ό,τι φάει κι ό,τι πάρει! Είναι παράφραση μιας γνωστής παροιμίας]

Έχουν ανάγκη από χρήματα; Έχουν όμως ελεύθερο χρόνο για να τρέχουν στα διάφορα στούντιο να «γράφουν» εκπομπές; Και είναι ονόματα πολυ-πλασαρισμένα: Λιάνα Κανέλλη, Θόδωρος Πάγκαλος, Μίμης Ανδρουλάκης., Στέφανος Μάνος… Το θέμα είναι ότι συνήθως είναι προσκαλεσμένοι και στα τηλεοπτικά παράθυρα. Δεν φτάνει αυτό. Πρέπει να είναι και οικοδεσπότες;

Αυτή τη στιγμή δεν μου έρχονται άλλα ονόματα. Νιώθω όμως ότι πρόκειται περί γελοίων. Αυτή τη στιγμή ξέρουν όλοι ότι ο δημοσιογραφικός κλάδος υποφέρει. Δεκάδες είναι οι άνεργοι δημοσιογράφοι. Ουκ ολίγοι απολύονται καθημερινά από εφημερίδες, ραδιόφωνα, τηλεοπτικά κανάλια! Δηλαδή, θα μου πείτε, θα σωθεί η κατάσταση επειδή κάποιοι πολιτικοί έχουν «πιάσει» μερικές θέσεις; Ναι, θα σωθεί! Ο κάθε εργοδότης, ο κάθε επιχειρηματίας προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του με τον καλύτερο/αποδοτικότερο τρόπο και ψάχνει να βρει «πιασάρικα» ονόματα για την επιχείρησή του.

Όμως θα ρωτήσω εγώ, τι θέλει ο Πάγκαλος στο ραδιοσταθμό της Γιάννας Αγγελοπούλου μαζί με τον Στέφανο Μάνο; Κι ο Ανδρουλάκης [για τον οποίο έχω ξαναγράψει] πότε βρίσκει καιρό να ασχοληθεί με τα βουλευτικά του καθήκοντα; Κάνει ραδιοφωνική εκπομπή, γράφει βιβλία και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο κάνει! Εάν επιθυμεί να έχει αυτή τη δημοσιογραφική και συγγραφική δραστηριότητα, καλύτερα είναι να παραιτηθεί και ν’ αφήσει τη θέση για κάποιον άλλον.

Η Κανέλλη δεν μ’ ενδιαφέρει παρά μόνο στο βαθμό που βγαίνει στα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια και κηρύσσει λαϊκές εξεγέρσεις, υπηρετώντας όμως το «κεφάλαιο»! Φτάνει η κοροϊδία… Γνωρίζει πολύ καλά ότι υπάρχουν τόσοι άνεργοι δημοσιογράφοι και καλό είναι να μας δώσει λύσεις. Σιγά όμως μην ασχοληθεί με τους άνεργους! Η κυρα-Κανέλλη ας αφήσει τα κροκοδείλια δάκρυα για το λαϊκό κίνημα…

 

Με αφορμή τους Κ. Σημίτη και Μ. Ανδρουλάκη!

Οι αποστάσεις που πήρε ο Κώστας Σημίτης από τη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ υπήρξαν όταν ο πρώην πρωθυπουργός, αναφερόμενος στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είπε ότι έχει επιστρατεύσει έναν άκρατο λαϊκισμό, στον οποίο «δεν τολμούν να αντιπαρατεθούν οι άλλες δυνάμεις». Πρόσθεσε, δε, ότι με τη συνήθη πρακτική οι προτάσεις εξαντλούνται σε γενικότητες και η αντιμετώπιση των προβλημάτων είναι όλο και πιο δύσκολη, ενώ σε άλλο σημείο της ομιλίας του παρατήρησε πως μία προοδευτική διακυβέρνηση προϋποθέτει τη διαρκή επεξεργασία θέσεων και κοινωνικό διάλογο, κάτι που «πρέπει να γίνει από την αντιπολίτευση τώρα, ώστε ο αντίλογος στην κυβέρνηση να έχει αξιοπιστία».

Τότε γιατί ο κύριος Σημίτης δεν καθόταν να πολεμήσει τον Καραμανλή και τη Νέα Δημοκρατία, παρά παρέδωσε το ΠΑΣΟΚ στον Γιώργο Παπανδρέου κι έρχεται εκ του ασφαλούς πλέον να κάνει κριτική;

Τον τιμώ τον πρώην πρωθυπουργό, τον σέβομαι, έχω εκθειάσει το έργο που έκανε προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας, ασχέτως εάν με “έγραψε” στα παλαιότερα των υποδημάτων του όταν τον Οκτώβριο του 1997, του έγραψα μια δημόσια επιστολή στο τελευταίο φύλλο της “Εξόρμησης”, επισημαίνοντας ορισμένα ζητήματα που έπρεπε να προσέξει. Τέλος πάντων, τώρα υπαινίσσεται διάφορα αρνητικά για το ΠΑΣΟΚ και την ηγεσία του. Διαφωνώ σ’ αυτό το σημείο της δημόσιας παρέμβασής του. Αλλά μου κάνει εντύπωση και το γεγονός ότι, όντας βουλευτής, δεν συμμετέχει στην κομματική ή κοινοβουλευτική δραστηριότητα. Δεν υπάρχει λόγος που να δικαιολογεί την αποχή του. Και το ωραίο είναι ότι βγήκε να μιλήσει τώρα που κυκλοφόρησε ένα βιβλίο του κι έπρεπε να το παρουσιάσει για να μην πάει… άπατο!

Κάτι παρόμοιο που κάνει κατ’ εξακολούθηση και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μίμης Ανδρουλάκης. Είχα να τον ακούσω πολύ καιρό να παρεμβαίνει δημόσια. Κι εκεί που έλεγα να του γράψω κάτι, τον άκουσα να κελαηδάει στην πρωινή εκπομπή [των Λυριτζή-Οικονόμου] της ΝΕΤ. Κι αναρωτήθηκα πώς και βγήκε επιτέλους να μιλήσει! Δεν άργησα να καταλάβω ότι κυκλοφόρησε το καινούργιο βιβλίο του και είναι προφανές ότι πρέπει να το διαφημίσει… Γνωρίζει εντελώς τη συστηματικοποιημένη διαφημιστική προβολή και ακολουθεί κατά βγράμμα τις επιταγές της. Αυτό κάνει ο Ανδρουλάκης πλέον. Καλά κάνει και γράφει και εκδίδει βιβλία. Βουλευτής όμως ΓΙΑΤΙ είναι; Αυτό που έχω καταλάβει καλά είναι ότι εσωτερικός νόμος του Ανδρουλάκη είναι η επιβεβαίωση και διατράνωση της προσωπικότητάς του. Εμένα όμως με νοιάζει η επιβεβαίωση και η διατράνωση της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ! Δεν θα μετρήσω την κομματική ή πολιτική συνείδηση του Ανδρουλάκη. Όμως θέλω να πω ότι δεν είναι μηχανισμός, δεν είναι κάτι δημιουργημένο αυθαίρετα, από μια παθητική παράδοση. Είναι μαρτυρία μιας βαθύτερης ανάγκης να στηρίξεις το κόμμα και την πολιτική του που σου έκανε την τιμή να σε έχει βουλευτή του.

Και για κάποιους άλλους θα μπορούσα να μιλήσω, αλλά επέλεξα δυο τρανταχτά ονόματα, ώστε να γίνει σαφέστερο πως η ευθύνη των πολιτικών δεν έχει όρια. Είσαι πολιτικός, αλλά ταυτοχρόνως είσαι με ανασκουμπωμένα τα μανίκια και δουλεύεις νυχθημερόν – όχι για τον εαυτό σου αλλά για το σύνολο! Σε άλλη περίπτωση, τα μαζεύεις και αποσύρεσαι στο σπίτι σου, γράφοντας μυθιστορήματα και τα απομνημονεύματά σου…