Για την προκάτ δημοσιογραφία που λέγαμε, υπάρχει και συνέχεια!

ΔΙΚΤΥΟ: Οι φίλοι μας από ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΕΡΕΤΡΙΑΣ μας επισημαίνουν την «αποκάλυψη» του ιστολόγιου Παραπολιτική. Και ξέρετε ότι η πρώτη έκδοση των εφημερίδων πηγαίνει στην επαρχία. Εδώ στην  Αθήνα, κυκλοφορεί δεύτερη έκδοση και φυσικά έχουν απαλειφθεί οι παπαριές της πρώτης έκδοσης! Αλλά, scripta manent, έλεγαν οι Λατίνοι. Τα ντοκουμέντα, λοιπόν, ας τα αξιοποιήσουμε δεόντως. Για να μην μας κολλάνε οι ινστρούκτορες της δημοσιογραφίας.

Τα ίδια και το Έθνος…

Για το ΒΗΜΑ λέγαμε αλλά και το Έθνος δεν πάει πίσω…

Μας το επισήμανε ένας φίλος αναγνώστης…

Δείτε εδώ στην ηλεκτρονική έκδοση του Έθνους…

Αυτά τα ΜΜΕ μας αξίζουν…

 

«Έκλεισα την τηλεόραση για να μην νιώθω ταπεινωμένος…»

Μια συναισθηματική [όσο και πικρή] προσέγγιση από το ενδιαφέρον ιστολόγιο Sankaravaki:

Ο πόνος του αναντίστοιχου.

Μεγάλοι ηθοποιοί του κινηματογράφου απο πολλές χώρες απήγγειλαν αποσπάσματα απο αρχαίες τραγωδίες στο πρωτότυπο. Η Φιλαρμονική ορχήστρα του Βερολίνου με διευθυντή τον ΒΡΕΤΑΝΟ Sir Simon Rattle περίμενε τους υψηλούς καλεσμένους στο Ηρώδειο με ένα πρόγραμμα με έργα Beethoven και Gluck εμπνευσμένα απο την Αρχαία Ελλάδα. Αρχηγοί μεγάλων χωρών επικεφαλής μεγάλων διεθνών οργανισμών, κορυφαίοι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών απο όλες τις ηπείρους, έδιναν συγχαρητήρια στην οικοδέσποινα. Το όνειρό της είχε εκπληρωθεί. Στα υπέροχα μάτια της Μελίνας έβλεπες τις επερχόμενες γενιές να γεμίζουν το μουσείο και τη μεγάλη της χαρά όπως φανταζόταν το πληγωμένο μνημείο να δεχόταν ξανά τα ξενιτεμένα μέλη του που ο Έλγιν έκλεψε. Κι ύστερα ξύπνησα. Το αναντίστοιχο πονάει πολύ. Έκλεισα την τηλεόραση για να μην νιώθω πιο ταπεινωμένος. Έβαλα να ακούσω Bach.

 

Εγκαίνια του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης: Μια θλίψη!

• Αραία-αραία, καμιά σαρανταρέα! Έτσι λέγαμε παλιότερα για τις συγκεντρώσεις των πολιτικών αντιπάλων ή είναι σαν διασκορπισμένη διαδήλωση, επί το νεότερον. Δεν ήθελα να είμαι πικρός για τη σημερινή αυτή εκδήλωση, που θα έπρεπε να είναι ένα πανηγύρι χαράς, ευτυχίας, ανάστασης της ελπίδας για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Πίστευα ότι κάποιος θα βρεθεί να τους δώσει ιδέες που αποτύπωναν την ενότητα του ελληνισμού, των πολιτικών δυνάμεων, του λαού. Αλλά, δυστυχώς, αυτοί οι άνθρωποι διαπνέονται από έναν γελοίο επαρχιωτισμό και πίστεψαν, δηλαδή πίστεψε ο αρχηγός της σημερινής Δεξιάς, ο Καραμανλής, ότι ήρθε η ώρα να «καθαρίσει» τις αμαρτίες και τα ανομήματα των τελευταίων πέντε χρόνων. Παρακολουθώ τον καθηγητή Παντερμαλή να ξεναγεί τους επισήμους και ο σκηνοθέτης είχε την ιδέα να δείχνει πλάνα συνόλου, δίνοντας μας έτσι την ευκαιρία να δούμε ότι καμιά πενηνταριά άνθρωποι παρακολουθούν την ξενάγηση του διευθυντή του Μουσείου. Δεν θα ξαναγράψω γα την αθλιότητα της [άσχετης] Νατάσας που εξακολουθεί να «προηγείται» του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αν αφαιρέσει κανείς την Μπακογιάννη, τον Παυλόπουλο και τα άλλα μέλη της κυβέρνησης, τότε πόσοι μένουν από τους δεκάδες ξένους που αναγγέλθηκε ότι θα είναι παρόντες; Πρόεδροι, πρωθυπουργοί, υπουργοί κ.ά. Και να ήσαν, φαίνεται ότι ο σκηνοθέτης είναι «φαν» της Νατάσας και μας την έδειξε άπειρες φορές [μήπως είναι ο γνωστός Μυλωνάς;] – ίσως να της είπε ότι για να φαίνεται καλύτερα να προηγείται του Προέδρου της Δημοκρατίας!
  

• Δεν είναι τα εγκαίνια που θα άξιζαν στο Μουσείο της Ακρόπολης. Δεν θέλω να είμαι μίζερος, αλλά αν «αφαιρέσω»  την εξαιρετική ξενάγηση του καθηγητή Παντερμαλή [όχι και την παρουσίαση των ανθρώπων που ανέλαβαν την τηλεοπτική παρουσίαση: ο Κωστάλας σαν να βαριέται, η Χούκλη και η Μυτηλιναίου… αδέσποτες], η όλη εκδήλωση δείχνει ξεκάθαρα ότι η Νέα Δημοκρατία είναι «ελάχιστη» στην ανάληψη ευθυνών όπως αυτή. Βρισκόταν εκεί ο αρχιτέκτονας Τσουμί και όση ώρα παρακολούθησα δεν άκουσα από τους εντεταλμένους εκφωνητές να πουν δυο κουβέντες. Τον δε Γιώργο Παπανδρέου τον έδειξαν μια φορά στην πλάτη κι ένα άλλο πλανάκι… Πού ήταν η Παπαρήγα, πού ήταν ο Τσίπρας, πού ήταν ο Καρατζαφέρης, πού ησαν οι πάλαι ποτέ υπουργοί Πολιτισμού Λιάπης, Τατούλης, Βουλγαράκης, Βενιζέλος, Μπένος… Δεν με απασχολούν τα διάφορα παραλειπόμενα της κάθε περίπτωσης. Αυτό που μας έδειξε σήμερα ο Καραμανλής και η Νέα Δημοκρατία ήταν ο επαρχιωτισμός τους…
  
• Αυτή η εκδήλωση ήταν προς τιμήν της Νατάσας και ο σκηνοθέτης φρόντισε να μας κάνει να το καταλάβουμε… δικτατορία της Νατάσας. Μας θύμισε την Δέσποινα… Τι περίεργος συνειρμός;
  
• Αυτή η εκδήλωση των εγκαινίων ήταν… ντροπή!
• Θα επανέλθω πιο ήρεμος…